ارتباط بین غلظت لیپیدهای سرم و قابلیت اکسیدپذیری آنها در بیماران مبتلا به فشار خون بالا

سابقه و هدف: فشارخون بالا یکی از عوامل خطرساز بیماری های قلبی-عروقی است، و مشخص شده است که اکسیدپذیری لیپیدها در این بیماران افزایش می یابد. علی رغم شیو ع پرفشاری خون در ایران، اطلاعات زیادی در مورد اکسید شدن لیپیدها در مبتلایان وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین غلظت و قابلیت اکسیدپذیری لیپیدهای سرم در بیماران مبتلا به فشارخون بالا بوده است.

مواد و روش ها: در 100 نفر (50 زن و 50 مرد) بیمار مبتلا به فشارخون بالا (160±30 mm hg) با سن 56±12.6 سال، غلظت لیپیدهای سرم اندازه گیری و قابلیت اکسیدپذیری آنها ارزیابی شد. کلسترول تام، تری گلیسرید، کلسترول لیپوپروتئین سنگین، و اسیداوریک، با روش های معمول آزمایشگاهی تعیین مقدار شدند. برای بررسی اکسیدپذیری لیپیدها، به سرم رقیق شده مس اضافه و اکسید شدن لیپیدها با تعیین جذب نوری پیگیری شد. پارامترهای اکسید شدن از جمله زمان تاخیر، حداکثر سرعت و بیشترین مقدار اکسید شدن، برای هر نمونه محاسبه گردید .از نرم افزار excel برای ر سم منحنی کینتیکی و از t-test و آزمون همبستگی برای مقایسه میانگین و تعیین ضریب همبستگی متغیرها استفاده شد.

نتایج: همبستگی معنی داری بین زمان تاخیر اکسید شدن و غلظت اسید اوریک (r=0.34, p=0.009) مشاهده شد. بین حداکثر سرعت و بیشترین مقدار اکسید شدن، همبستگی معنی داری با غلظت کلسترول (r=0.52, p=0.001, r=0.46, p=0.001) و غلظت تری گلیسرید (r=0.38, p=0.003, r=0.34, p=0.008) مشاهده شد.

نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که افزایش غلظت اسیداوریک در بیماران مبتلا به فشارخون بالا ممکن است، در جلوگیری از شروع اکسید شدن لیپیدها موثر باشد. غلظت لیپیدهای پلاسما در این بیماران ظاهرا تاثیری در زمان تاخیر اکسید شدن ندارد، ولی افزایش آنها همراه با تولید بیشتر ترکیبات حاصل از پراکسیداسیون می باشد.