مقایسه پاسخهای رفتاری مدلهای درد نوروپاتیک در موش صحرایی نر بالغ

مواد و روش ها: این تحقیق به روش تجربی انجام و از موش های صحرایی نر بالغ نژاد sprague dawley در محدوده وزنی 230 تا 280 گرم استفاده گردید. حیوانات بصورت تصادفی به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند و بر اساس وزن بدن به وسیله پنتوباربیتال سدیم با دوز 50 mg/kg و به صورت تزریق درون صفاقی بیهوش شدند. آنگاه عمل جراحی بر اساس مدلهای sni, cci و گروه شاهد روی حیوانات صورت گرفت. سپس پاسخهای رفتاری حیوانات نسبت به محرکهای غیردردناک حرارتی (تست حباب استن) و مکانیکی (تست (von frey و محرکهای دردناک حرارتی (تست (radiant heat و مکانیکی (تست (pin prick طی روزهای صفر (قبل از عمل جراحی) و 3، 7، 14، 21 و 28 بعد از عمل جراحی بررسی و از آنالیز آماری anova تکراری جهت مقایسه نتایج حاصل از تستهای رفتاری استفاده گردید. یافته ها: پاسخ های رفتاری گروههای sni, cci در مقایسه با گروه شاهد نسبت به تحر یکات مکانیکی و حرارتی غیردردناک افزایش معنی داری داشت که نشاندهنده آلودینیای حرارتی و مکانیکی بود. همچنین حساسیت به محرکهای مکانیکی و حرارتی آسیب رسان در گروههای sni, cci نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری نشان داد که حاکی از هایپرآلژزیای حرارتی و مکانیکی بود. بعلاوه، حیوانات گروه sni در مقایسه با گروه cci آلودینیای مکانیکی را در روز سوم با دامنه با لاتری نشان دادند (p<0.05). اما حیوانات گروه cci در مقایسه با گروه sni آلودینیای حرارتی را در روز هفتم شدیدتر نشان دادند (p<0.05). نتیجه گیری: حیوانات در مدلهای درد نوروپاتی cci, sni حساسیت شدیدی به محرکهای حرارتی و مکانیکی غیر دردناک (پدیده آلودینیا) و محرکهای حرارتی و مکانیکی دردناک (پدیده هایپرآلژزیا) نشان دادند، بطوریکه پدیده آلودینیای مکانیکی در حیوانات گروه sni برجسته تر از حیوانات گروه cci بود.