بررسی تأثیر میزوپروستول در ختم حاملگی سقط های فراموش شده

سابقه و هدف: با توجه به شیوع سقط فراموش شده، عوارض ناشی از جراحی آن و تناقضات موجود در بررسی آثار درمانهای دارویی و به منظور تعیین تأثیر میزوپروستول واژینال در ختم حاملگی سقطهای فراموش شده تا هفته 12 حاملگی، این مطالعه طی سالهای 83-1382در بیمارستان دکتر شبیه خوانی کاشان صورت گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی در مورد 80 زن حامله مبتلا به سقط فراموش شده انجام شد. بیماران بطور تصادفی در دو گروه 40 نفره درمان طبی و درمان جراحی قرار گرفتند. در روش درمان طبی ابتدا از دوز 800 میکروگرم میزوپروستول واژینال استفاده شد، سپس در صورت نیاز هر 4 ساعت 400 میکروگرم (حداکثر تا سه دوز دیگر) برحسب مقدار خونریزی واژینال یا خوراکی تجویز گردید و در صورت وجود بقایای حاملگی در سونوگرافی 15 روز بعد از دوز ابتدایی کورتاژ انجام می شد. در روش درمان جراحی از دیلاتاسیون و شارپ کورتاژ استفاده گردید. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، رتبه حاملگی، سن حاملگی بر اساس lmp و سونوگرافی، سابقه سزارین و سابقه سقط در فرم اطلاعاتی ثبت شد. نتایج درمانی با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای، دقیق فیشر، t, mcnemar زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 87.5 درصد گروه درمان طبی سقط کامل بدون نیاز به کورتاژ داشتند و در 92.5 درصد در گروه درمان جراحی هم محصولات حاملگی با کورتاژ بطور کامل تخلیه گردید. طول مدت خونریزی در گروه درمان طبی بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه درمان جراحی بود ولی هیچ اختلاف قابل توجهی در میزان هموگلوبین بعد از سقط وجود نداشت. شایع ترین عارضه جانبی درمان طبی، درد در ناحیه تحتانی شکم و تب بود.

نتیجه گیری: استفاده از میزوپروستول یک روش مؤثر با عوارض جانبی قابل تحمل برای ختم حاملگی سقطهای فراموش شده سه ماهه اول حاملگی می باشد که می تواند به عنوان جایگزین روش جراحی مورد توجه قرار گیرد.