بررسی قدرت تست کولدآگلوتینین در تشخیص tb

سابقه و هدف: نظر به شیوع سل و مراحل پیچیده و کند تشخیص قطعی آن و عوارض شناخته شده و بروز مقاومت و اهمیت تشخیص به موقع و گاهی سریع آن و با این ذهنیت که احتمالاً تست کولدآگلوتینین می تواند در مراحل مقدماتی تشخیص مبتلایان به tb مفید باشد و به منظور تعیین قدرت این تست در تشخیص بیماران مسلول، این تحقیق در این بیماران و گروه شاهد آنها در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 78 انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق با طراحی تشخیصی روی تعداد 101 نفر شامل 36 بیمار با تشخیص قطعی 65, tb بیمار غیر tb انجام گرفت. از هر دو گروه 1 میلی لیتر خون دریافت و تست کولدآگلوتینین به روش bed side انجام شد. درک سانی که اگلوتیناسیون به وقوع نپیوست تست منفی و در موارد تست مثبت بر اساس میزان آگلوتیناسیون که به صورت کلامپ های گلبول های قرمز در جدار لوله تشکیل شده بود به روش کیفی، کلاس های درجات +1، +2، +3 و +4 مشخص گردیدند و میزان حساسیت و اختصاصیت، npv, ppv آن (بر حسب درجات مختلف تست) نسبت به تشخیص قطعی tb تعیین گردید.

یافته ها: 36 بیمار tb به نسبت مساوی مرد و زن با دامنه سنی 13 تا 86 سال و میانگین سنی 50.8 سال بودند که 69.5 درصد مبتلا به سل ریوی و 30.5 درصد مبتلا به سل خارج ریوی بودند. در صورتی که پاسخ تست کولدآگلوتینین فقط در حد +3 و +4، مثبت قلمداد گردد، میزان حساسیت آن 44.4 درصد، اختصاصیت 98.5 درصد، ارزش پیشگویی مثبت آن 94.1 درصد، ارزش پیش بینی منفی آن 76.2 درصد و کارآئی کلی تست 79.2 درصد بود. با پاسخ های درجات کمتر از +3 میزان حساسیت و اختصاصیت تغییر می کرد. به صورتی که حساسیت تست به 89 درصد می رسید.

نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد تست کولدآگلوتینین ارزش پیش بینی مثبت قابل قبولی در بیماری سل دارد. احتمالاً می توان در غربالگری و هم چنین به عنوان روش تشخیص تأییدی به خصوص در مراحل اولیه برخورد با بیمار و نیز در بررسی تأثیر درمانی مبتلایان از این آزمون استفاده کرد. تصمیم گیری قطعی نسبت به یافته های آن نیاز به تکرار دارد.