بررسی فراوانی عوامل پروتوزوایی و باکتریایی در مبتلایان به گاستروآنتریت مراجعین به آزمایشگاه مرکزی کاشان، سال های 81-1380

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت عوامل میکروبی در ایجاد گاستروآنتریت، تشخیص به موقع و درمان سریع و مناسب بیماری و گزارشات متفاوت از عوامل مختلف با بروز بیماری، و به منظور تعیین عوامل پروتوزوایی و باکتریایی این تحقیق روی مبتلایان به گاستروآنتریت مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکزی کاشان طی سال های 1380 تا 1381انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی بر روی 500 بیماری که به طور مستمر مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. خصوصیات فردی در فرم اطلاعاتی ثبت و از هر نفر سه نمونه مدفوع هر سه روز یکبار تهیه شد و از روش مستقیم و فرمالین اتر برای تشخیص آلودگی انگلی استفاده شد. جهت جداسازی، تشخیص و تعیین گونه های باکتریایی عامل گاستروآنتریت از محیط های اختصاصی استفاده شد. در صورت عدم همکاری و ندادن سه نمونه از مطالعه خارج شدند. شیوع هر یک از عوامل میکروبی در نمونه ها تعیین و میزان واقعی آن برآورد و نقش عوامل مرتبط با بروز آن مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته ها: از 500 بیمار مورد مطالعه 10 درصد به علت عدم همکاری کامل از مطالعه حذف شدند. شیوع آلودگی به پروتوزوا، باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها به ترتیب 50.9، 13.5، 35.6 درصد بود. بیشترین شیوع تک یاخته های بیماری زا مربوط به ژیاردیا (21.8 درصد) و در مورد باکتری ها شیگلا (6.4 درصد) بود. بیشترین آلودگی در فصل تابستان و در گروه های سنی 7-11 سال بود. بیشترین آلودگی به شیگلا در محصلین (35.5 درصد) و سالمونلا در کشاورزان (43.8 درصد) بود.

نتیجه گیری: آلودگی به ژیاردیا، سالمونلا و شیگلا از شیوع بالایی برخوردار است. توصیه می شود برای شناخت علل به وجود آورنده، تحقیقات بیشتری صورت گیرد و اقدامات تحقیقاتی لازم برای کاهش مشکل و درمان مبتلایان اعمال گردد.