بررسی نتایج تخمین وزن جنین با روش های بالینی و سونوگرافی

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تخمین صحیح وزن جنین در لیبر و زایمان، عوارض تخمین غیر صحیح آن، تناقضاتی که در مورد مقادیر تخمین وجود دارد و عدم اطلاع از وضعیت آن در منطقه، این مطالعه بمنظور مقایسه نتایج تخمین بالینی و سونوگرافی در مراجعین به زایشگاه شبیه خوانی کاشان در سال 1383 انجام شد .

مواد و روش ها: مطالعه بصورت مقطعی روی 100 خانم باردار در سن حاملگی 42-37 هفته که جهت ختم حاملگی مراجعه نموده بودند، صورت پذیرفت. تخمین بالینی در بخش زایمان توسط با دستیار ارشد و متخصص زنان و زایمان انجام گرفت و سپس تخمین سونوگرافیک وزن جنین توسط متخصص سونوگرافی زایشگاه شبیه خوانی با استفاده از اندازه های دور شکم، طول فمور، دور سر و فرمول مربوطه محاسبه گردید. بعد از تولد، وزن واقعی جنین بوسیله ترازو اندازه گیری شد. تخمین به هر کدام از روش ها در محدوده وزن هنگام تولد ± 10 درصد، قابل قبول در نظر گرفته شد. آنگاه نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون آماری کای دو و آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت قرار گرفتند.

یافته ها: مطالعه بر روی 100 خانم باردار با میانگین سنی 4.5±22.65 سال و سن حاملگی 0.9±39.2 هفته انجام شد. میانگین وزن موقع تولد نوزادان 370.3±3513 گرم بود که 10 درصد آنها وزن کمتر از 3000 گرم، 12 درصد وزن بالای 4000 گرم و بقیه وزن 4000-3000 گرم داشتند. تخمین بالینی در 83 درصد و تخمین سونوگرافی در 67 درصد موارد قابل قبول بود که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.009). اما در وزن کمتر از 3000 گرم تخمین سونوگرافی بهتر از تخمین بالینی بود (p<0.03).

نتیجه گیری: با توجه به اینکه اکثر جنین ها در محدوده وزن 4000-3000 گرم هستند، تخمین بالینی بهتر از  تخمین سونوگرافی قادر به برآورد وزن جنین می باشد. بنظر می رسد با توجه به عوارض احتمالی و صرف هزینه و وقت در سونوگرافی بهتر است تنها در شرایط خاص مثل وزن کم جنین از این روش استفاده شود.