مقایسه تأثیر استامینوفن خوراکی با دو دوز رکتال بر بهبودی کودکان مبتلا به تب

سابقه و هدف: با توجه به شیوع شکایت تب در کودکان و عوارض ناشی از آن و تأثیر متفاوت رژیم های درمانی کاهنده تب و به منظور مقایسه اثرات درمانی سه روش، استامینوفن خوراکی با دوز معمولی، استامینوفن رکتال با دوز معمولی و استامینوفن رکتال با دوز بالا، این مطالعه روی کودکان بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1383 صورت پذیرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی 120 کودک 6 ماه تا 6 سال تب دار با درجه حرارت بیش از c°38 (زیربغلی) انجام شد. بیماران به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول استامینوفن خوراکی با دوز معمولی (10-15 mg/kg)، گروه دوم استامینوفن رکتال با دوز معمولی (10-15 mg/kg) و گروه سوم استامینوفن رکتال با دوز بالا (30-60 mg/kg) دریافت کردند و درجه حرارت بدن ساعت بعد از تجویز دارو اندازه گیری شد و در صورت کاهش درجه حرارت به میزان یک درجه به عنوان بهبودی تلقی گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: تحقیق روی 40 نفر در هر گروه انجام گردید بهبودی به ترتیب در دریافت کنندگان استامینوفن خوراکی با دوز معمولی، استامینوفن رکتال با دوز معمولی و استامینوفن رکتال با دوز بالا پس از یک ساعت از تجویز دارو در 4 نفر (10%)، 6 نفر (15%) و 12 نفر (p<0.05) .(30%)، پس از 3 ساعت در 50 درصد، 65 درصد و 85 درصد (p<0.001) و پس از 6 ساعت در 2.5 درصد و 20 درصد (n.s) درصد دیده شد.

نتیجه گیری و توصیه ها: استامینوفن رکتال با دوز بالا، تاثیر درمانی بهتری در کاهش تب کودکان نسبت به استامینوفن خوراکی و رکتال با دوز معمولی دارد و به کار گرفتن آن توصیه می شود.