بررسی وضعیت هایفمای ضربه ای در 195 بیمار بستری در بیمارستان فارابی

سابقه و هدف: با توجه به شیوع هایفمای ضربه ای و اهمیت شناخت عوارض ناشی از آن جهت اقدام درمانی لازم و به موقع نیاز به یک مطالعه جامع در کشور احساس می شود. لذا این تحقیق بر روی بیماران دچار هایفمای ضربه ای که منجر به بستری شدن آنها در بیمارستان فارابی در سال های 78-1374 گردیده است، انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود انجام شد و پرونده بیمارانی که با تشخیص هایفمای ضربه ای طی مدت مورد مطالعه بستری شده بودند از بایگانی خارج و ویژگی های فردی و بیماری از نظر جنس، سن، حدت بینایی موقع مراجعه، میزان هایفما، افزایش فشار داخل چشم و بروز خونریزی ثانویه مورد مطالعه قرار گرفت و با آماره توصیفی ارائه گردید.

یافته ها: طی مدت مورد مطالعه، 195 بیمار (76.4 درصد مرد و 23.6 درصد زن) با میانگین سنی 17.3 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میزان هایفما در 61 درصد موارد کامل، فشار چشم در 44.1 درصد موارد بالای 25 میلی متر جیوه و خونریزی ثانویه قابل رؤیت در 16.9 درصد موارد ایجاد شد. دید هنگام مراجعه بیماران در 88.2 درصد موارد کمتر از 1.10 بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: هایفمای ضربه ای بیشتر در جنس مذکر و در سنین جوانی ایجاد شده و همراه با افت شدید بینایی هنگام مراجعه می باشد. میزان هایفما در این موارد بستری عمدتًا به صورت کامل بود و در بسیاری از موارد با افزایش جدی فشار داخل کره چشم همراه بود. ارائه راه کارهای مناسب در جوانان فعال و نظارت والدین و اولیاء مدارس جهت جلوگیری از بروز ضربه های چشمی ضروری به نظر می رسد.