• مقایسه اجرایی و اقتصادی بتن های مگر، پیش آکنده، تراوا و ملات به عنوان پر کننده در تونل خط 2 قطار شهری مشهد

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/01/01
    • تعداد بازدید: 808
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در بسیاری از پروژه های تونلی نظیر قطار شهری، حفاری تونل ها توسط دستگاه حفاری مکانیزه tbm انجام می گیرد. همزمان با کنار هم قرار دادن قطعات بتنی پیش ساخته ای به نام سگمنت دیواره های تونل با مقطع دایره ای شکل و به صورت رینگ در طول مسیر ساخته می شوند. به منظور ایجاد بستر مسطح برای روسازی و استفاده بهینه از عرض تونل که متناسب با قطر تونل و ارتفاع مفید وسیله نقلیه می باشد، کاربرد مصالح پرکننده به عنوان زیرسازی مرسوم است. مشخصات زیرسازی با توجه به شرایط بارگذاری و روسازی قابل محاسبه است. هر  چند ممکن است بعضاً روسازی سازه ای با اتکا به دیواره های تونل و بدون پر کننده نیز اجرا شود. لیکن در تونل خط 2 قطار شهری مشهد، استفاده از بتن پرکننده با حداقل مقاومت 5 مگاپاسگال به ارتفاع 1.1 متر از پایین ترین تراز کف تا حصول تراز زیر روسازی مدنظر گروه طراحی بوده است. در این پژوهش با امکان سنجی شرایط اجرایی و اقتصادی، استفاده از بتن های مگر، پیش آکنده، مورتار، تراوا و فوم بتن به عنوان پرکننده در تونل خط 2 قطار شهری مشهد ارزیابی و بعضاً مورد تجربه اجرایی قرار گرفته است. نتایج حاصل از طرح اختلاط ها، هزینه های تولید و اجرا و مشکلات فنی و اجرایی ارائه می شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم