تاثیر طول و ممان اینرسی عضو زانویی بر رفتار قاب بتن مسلح مهاربندی شده

امروزه برای دستیابی به یک سازه مقاوم و اقتصادی در مناطق زلزله خیز سعی می گردد تا ترکیب مطلوبی از خواص مقاوم، سختی و شکل پذیری را در سازه فراهم نمود. در سال های اخیر استفاده از مهاربند فلزی در سازه های بتن مسلح جهت مقاوم سازی ساختمان های ضعیف موجود و همچنین در طراحی لرزه ای ساختمان های جدید، مورد توجه قرار گرفته است. در میان انواع سیستم های مهاربندی، سیستم مهاربند زانویی به علّت شکل ویژه و نوع رفتاری که از خود نشان می دهد، می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. در مهاربند زانویی، عضو قطری تأمین کننده سختی سیستم است، در حالی که عضو زانویی با جاری شدن خود در زلزله های شدید، شل پذیری لازم را فراهم می کند و موانع کمانش عضو قطری می شود؛ بدین طریق سختی و شکل پذیری تواماً برای سازه فراهم می گردد. در این مقاله رفتار قاب بتن مسلح مقاوم شده با مهاربند زانویی مورد تحلیل استاتیکی غیرخطی قرار گرفته و تاثیر طول و ممان اینرسی عضو زانویی بر رفتار قاب ارزیابی شده است. نتایج حاکی از آن است که افزایش طول عضو زانویی، باعث کاهش سختی قاب شده و افزایش ممان اینرسی عضو زانویی، باعث افزایش سختی قاب می شود، اما نیروهای محوری ایجاد شده در مهاربند قطری را نیز افزایش می دهد.