• " ارزیابی عملکرد فوق روان کننده ها در سیمان و بتن- بخش اول: پتانسیل زتا"

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/01/01
    • تعداد بازدید: 1070
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    درک مناسب از مکانیسم عملکرد و اثر فوق روان کننده ها بر روی بتن تازه پراهمیت می باشد. اهمیت این مطلب با توجه به تغییر در کارپذیری بتن جلوه پیدا می کند. استفاده از برخی از تکنیک های ارزیابی عملکرد فوق روان کننده که معمولا برای درک کامل از شیوه ای که در آنها اصلاحات مورد نظر در بتن معمولی اعمال می شود، لازم است. این روش ها قادر به توصیف خصوصیات ماده و درک درستی از تعامل فوق روان کننده ها با سیمان های مختلف، مواد افزودنی دیگر و پوزولان ها می باشد. بنابراین، این روش ها ما را به اطلاعات حیاتی در ساختار بتن و سازگاری فوق روان کننده ها با سیمان و مواد افزودنی خاص می رساند. برای این منظور برخی از تکنیک های معمول نظیر پتانسیل زتا استفاده می شود. مکانیزم عملکرد این افزودنی های فوق کاهنده آب یا به عبارتی دیگر فوق روان کننده ها به این صورت است که در هنگام قرار گیری در محیط آبی ایجاد بار منفی کرده و پس از جذب شدن بر روی ذرات سیمان مانع از نزدیک شدن این ذرات به یکدیگر می شود. به طور معمول پایداری محلول های کلوییدی نظیر آب و سیمان از طریق یون های همنام جذب شده روی ذرات جامد معلق و به علت ایجاد دافعه الکتریکی بین این ذرات رخ می دهد. این عامل با ایجاد دافعه الکتریکی از تجمع و به هم چسبیدن ذرات جامد جلوگیری می کند. اختلاف پتانسیل الکتریکی بین لایه خارجی ماده جذب شده روی سطح ذرات جامد معلق و توده محلول دفع کننده، "پتانسیل زتا" نامیده می شود. در این تحقیق عوامل موثر بر پتانسیل زتا، نحوه اندازه گیری پتانسیل زتا و رابطه پتانسیل زتا با پارامترهای بتن تازه مورد مطالعه قرار گرفته و با مقایسه و ارزیابی عملکرد فوق روان کننده های مختلف از طریق پتانسیل زتا در سیمان پرتلند و سیمان آمیخته با زئولیت به عنوان یک پوزولان طبیعی پرداخته شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم