همه گیری شناختی یافته های فیزیکی حلق و بینی در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی هنگام خواب

اهداف: به توقف جریان هوا به صورت متناوب در بینی و دهان طی خواب آپنه هنگام خواب می گویند. هدف این مطالعه، بررسی شیوع ناهنجاری ساختمانی حلق و بینی در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی هنگام خواب بود.

مواد و روش ها: این مطالعه روی 62 بیمار مراجعه کننده با شکایات مربوط به اختلالات خواب طی سال 1387 به یکی از بیمارستان های شهر تهران صورت گرفت که توسط پزشک به آزمایشگاه خواب ارجاع شده و پس از انجام پلی سومنوگرافی برای آنها تشخیص آپنه انسدادی هنگام خواب داده شده بود. پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک بیماران و ریسک فاکتورهای آپنه خواب برای بیماران تکمیل شد. پس از جمع آوری، داده ها وارد نرم افزار spss 16 شد و با آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: رابطه معنی داری بین دو گروه مردان و زنان از لحاظ شاخص توده بدنی، اندازه دور گردن، انحراف سپتوم بینی، هیپرتروفی توربینه بینی، وجود پولیپ بینی، بالا جهیدن فک فوقانی، رتروگناسی، ماکروگلوسی، تنگی دیواره جانبی حلق و کلاسبندی به شیوه مالامپتی مشاهده نشد، ولی هیپرتروفی تونسیل ها به میزان معنی داری در مردان بیشتر بود (p=0.02). رابطه معنی داری بین شدت آپنه هنگام خواب با انحراف سپتوم بینی، ماکروگلوسی و کلاس بندی به شیوه ملامپتی مشاهده شد (p<0.05).

نتیجه گیری: بین مردان و زنان از لحاظbmi ، اندازه دور گردن، انحراف سپتوم بینی، هیپرتروفی توربینه بینی، وجود پولیپ بینی، بالا جهیدن فک فوقانی، رتروگناسی، ماکروگلوسی، تنگی دیواره جانبی حلق و کلاس بندی به شیوه مالامپتی، تفاوتی وجود ندارد. ولی هیپرتروفی تونسیل ها به طور معنی داری در مردان بیشتر است.