هیستوپاتولوژی تاثیر روفکوکسیب بر ترمیم زخم جراحی معده در موش صحرایی

زمینه و هدف: امروزه بهبود سریع زخم های جراحی مورد بحث محققین می باشد. هدف از این تحقیق، آسیب شناسی بافتی اثرات روفکوکسیب، به عنوان یک ضد التهاب غیر استروئیدی، بر ترمیم زخم جراحی در معده موش صحرایی می باشد.

مواد و روش کار: 60 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی در سه گروه (شاهد، شاهد مثبت و تجربی) 20 سری توزیع گردیدند. یک برش گاستروتومی یک سانتی متری در خم بزرگ معده موش ها ایجاد، سپس در دو لایه بخیه زده شد. گروه تجربی، روفکوکسیب (15mg/kg) را به شکل محلول در دی متیل سولفوکسید 5 درصد (10ml/kg)، روزانه و از طریق گاواژ به مدت 15 روز دریافت کردند. گروه های شاهد و شاهد مثبت نیز به ترتیب سرم فیزیولوژی(10ml/kg)  و دی متیل سولفوکسید 5 درصد (10ml/kg) را به همان روش دریافت کردند. آسیب شناسی و مقایسه التیام زخم بین گروه ها با در نظر گرفتن فاکتورهای مؤثر در ترمیم، نظیر رشد و تکثیر فیبروبلاست ها، تشکیل عروق نوساز، بازسازی بافت پوششی و ایجاد کلاژن سازما نیافته در نسج ترمیمی انجام گردید. مقایسه گروه ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی بونفرونی انجام گردید. سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: تعداد فیبروبلاست ها، جوانه های مویرگی و محتوای کلاژن سازمان یافته در نسج ترمیمی، در گروه تجربی به طور معنی داری بیشتر از گروه های شاهد و شاهد مثبت بود (p<0.001). اندازه شکاف باقی مانده در دهانه زخم، در گروه تجربی به طور معنی داری کمتر از دو گرو ه دیگر بود (p<0.001). گروه های شاهد و شاهد مثبت اختلاف معنی داری از لحاظ پارامترهای یاد شده نداشتند.

نتیجه گیری: نتایج بررسی حاضر نشان می دهد که روفکوکسیب اثرات مفیدی بر ترمیم زخم جراحی معده در موش صحرایی دارد.