اثرات آنتی اکسیدانی عصاره دانه انگور در موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: بیماری دیابت اختلالی است متابولیکی که از دیرباز گریبانگیر نوع بشر بوده است و شیوع بالایی در سراسرجهان دارد. استرس اکسیداتیو به میزان زیادی با ایجاد دیابت و عوارض ناشی از آن در ارتباط می باشد. عوامل آنتی اکسیدان به خصوص با منشا گیاهی در پیشگیری از عوارض دیابت بسیار حائز اهمیت می باشند. هدف این مطالعه، ارزیابی تاثیر عصاره دانه انگور بر وضعیت آنتی اکسیدان ها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد.

مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی که در مرکز تحقیقات دانشگاه آزاد واحد تبریز انجام شد،40 سر موش صحرایی ویستار نر در چهار گروه مساوی شامل گروه شاهد سالم، گروه سالم تیمار با عصاره (40mg/kg)، گروه شاهد دیابتی و گروه دیابتی تیمار با عصاره (40mg/kg) توزیع گردیدند. موش های مورد آزمایش به مدت 12 هفته در گروه های مربوطه تیمار گردیدند و در پایان، میزان مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز گلبول های قرمز خون آن ها ارزیابی گردید. مقایسه گروه ها از لحاظ آماری، با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گردید. سطح معنی داری اختلافات، p<0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: موش های دیابتی افزایش معنی داری را در میزان مالون دی آلدئید و کاهش معنی داری را در میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسیددسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز گلبول های قرمز خون نشان دادند (p<0.001). تجویز خوراکی عصاره دانه انگور به موش های دیابتی منجر به کاهش معنی دار مقدار مالون دی آلدئید و افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های سوپراکسیددسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز گلبول های قرمز خون آن ها گردید (p<0.001).

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، وقوع استرس اکسیداتیو را در دیابت مورد تائید قرار داده و اثرات آنت یاکسیدانی عصاره دانه انگور را نشان می دهد.