میزان آگاهی و نگرش دانشجویان دانشگاههای گناباد در مورد مواد روانگردان و شیوع سوء مصرف آن

زمینه و هدف: مصرف روز افزون مواد روانگردان در بین جوانان یکی از بلایای جوامع امروزی است. با توجه به جدید بودن این مواد به نظر می رسد آگاهی افراد در مورد مواد روانگردان کافی نیست، لذا این پژوهش با هدف تعیین آگاهی و نگرش دانشجویان دانشگاههای گناباد در مورد داروهای روانگردان و شیوع سوء مصرف آن انجام پذیرفت.

روش تحقیق: این مطالعه توصیفی در مورد 350 نفر از دانشجویان دانشگاههای آزاد، علوم پزشکی و پیام نور گناباد در سال 1387 انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر سؤالاتی در مورد آگاهی، نگرش و مصرف مواد روانگردان بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای آماری کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر و تی دانشجویی در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: آگاهی 21.7% از دانشجویان در سطح ضعیف، 77.1% متوسط و تنها 1.1% آگاهی خوب داشتند و نگرش 15.4% از دانشجویان ضعیف، 63.1% متوسط و 21.4% نگرش خوب داشتند. شیوع سوء مصرف مواد روانگردان 6% بود که با سطح نگرش، جنس، محل سکونت، میزان درآمد، شغل پدر و سوء مصرف مواد رابطه معنی داری داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: به طور کلی آگاهی و نگرش دانشجویان در مورد مواد روانگردان مطلوب نیست. نگرش نادرست، امکانات مالی زیاد و زندگی در خانه های استیجاری دانشجویی که نظارت کمتری بر آنها می شود از عوامل مؤثر بر گرایش به مصرف این مواد هستند. به نظر می رسد برنامه ریزیهای اساسی جهت ارتقاء آگاهی و نگرش دانشجویان، توجه و نظارت بیشتر والدین و مؤسسات آموزشی بر دانشجویان ضروری باشد.