اثر بخشی واکسیناسیون هپاتیت b در کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور (خراسان جنوبی – 1386)

زمینه و هدف: ابتلا به هپاتیت b یکی از معضلاتی است که بیماران تالاسمی ماژور با توجه به ترانسفوزیون های مکرر خون با آن مواجه می باشند. با توجه به عوارض حاد و مزمن بیماری (هپاتیت فولمینانت، سیروز، سرطان) انجام واکسیناسیون در کاهش ابتلا به این بیماری از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی سطح آنتی بادی پس از انجام واکسیناسیون هپاتیت b در بیماران تالاسمی استان خراسان جنوبی می باشد.

روش تحقیق: مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی است. کلیه بیماران تالاسمی خراسان جنوبی که واکسیناسیون هپاتیت b را در سه نوبت دریافت کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک از طریق پرسشنامه ای که شامل اطلاعات سن، جنس، تعداد دفعات تزریق خون، سن تشخیص بیماری، زمان واکسیناسیون و ... جمع آوری شد. سپس نمونه خون بیماران از نظر مارکرهای anti-hbc, anti hbs, hbs ag با روش الیزا بررسی و نتایج توسط نرم افزار spss آنالیز شد.

یافته ها: از 38 کودک مبتلا به تالاسمی ماژور 20 نفر پسر (52.6%) و 18 نفر دختر (47.4%) بودند. میانگین سن 9.2±4.6 سال بود. 37 بیمار (97.4%) بیش از 12 بار در سال خون دریافت می کردند. همه بیماران از نظر anti-hbc, hbsag منفی بودند. از نظر پاسخ 16 anti-hbs نفر (42.1%) به واکسن پاسخ نداده بودند و 22 نفر (57.9%) پاسخ مثبت داشتند (تیتر (10 iu/lit <. بیماران براساس نوع پاسخ (بدون پاسخ، ضعیف، خوب) به سه دسته تقسیم شدند: 42.1% بدون پاسخ (تیتر کمتر از %23.7, (10 iu/lit پاسخ ضعیف (تیتر%34.2, (10-100 iu/lit  پاسخ خوب (تیتر بیشتر از (100 iu/lit داشتند. در 34.2% مواردی که بیش از 5 سال و 65.8% بیمارانی که کمتر از 5 سال از آخرین نوبت واکسن هپاتیت b در آنها می گذشت پاسخ آنتی بادی یافت شد. از لحاظ آماری بین سن، جنس و پاسخ آنتی بادی رابطه معنی داری وجود ند اشت (p>0.05). همچنین بین دو گروه از نظر گذشت زمان واکسیناسیون و پاسخ آنتی بادی اختلاف معنی داری یافت نشد (p>0.05).

نتیجه گیری: در بچه های مبتلا به تالاسمی، پاسخ ایمنی کمتر از کودکان سالم است. لذا توصیه می شود پس از انجام واکسیناسیون هپاتیت b تیتر anti-hbs بررسی شده و با توجه به تیتر، واکسیناسیون مجدد انجام شود.