ارزیابی ارگونومیکی وضعیتهای انجام کار به روش ربا در آرایشگران شهر بیرجند

زمینه و هدف: ناراحتی های اسکلتی-عضلانی بخش عمده ای از بیماریهای شغلی را به خود اختصاص می دهد. در حرفه آرایشگری به دلیل وجود حرکات تکراری، کار طولانی مدت در وضعیتهای ایستاده و وضعیتهای غلط کاری احتمال بروز ناراحتیهای اسکلتی-عضلانی وجود دارد. پیشگیری از بروز این ناراحتی ها مستلزم ارزیابی وضعیتهای کاری با استفاده از روشهای آنالیز شغلی علم ارگونومی می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی ارگونومیکی وضعیتهای انجام کار آرایشگران شهر بیرجند با استفاده از روش ربا (reba: rapid entire body assessment) و تعیین میزان شیوع ناراحتیهای اسکلتی–عضلانی نواحی مختلف بدن آنها انجام شده است.

روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی وضعیتهای کاری 150 آرایشگر شهر بیرجند به روش ربا مورد

مطالعه قرار گرفت. همچنین میزان شیوع ناراحتیهای اسکلتی-عضلانی در افراد مورد مطالعه با استفاده از پرسشنامه نوردیک تعیین شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای تی تست و کای اسکوئر مورد تحلیل قرارگرفتند. p≤0.05 بعنوان سطح معنی داری درنظرگرفته شد.

یافته ها: 39% آرایشگران مرد و 61% زن بودند. میزان شیوع ناراحتی برای نواحی مختلف بدن شامل: گردن 21%، شانه 31%، مچ دست 6%، پشت 54% و ساق پا 69% بدست آمد. ارتباط معنی داری بین ناراحتیهای مچ دست و پاها با جنس، ناراحتی پا با زمان کاری و ناراحتی های مچ دست و پاها با نمره ربا بدست آمد (p≤0.05).

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که وضعیتهای کاری آرایشگران نیاز به اصلاح دارند. همچنین ارتقاء سطح آگاهی آرایشگران در زمینه بیومکانیک و روشهای صحیح انجام کار ضروری است.