تاثیر آمیودارون بر فراساختار نورونهای گانگلیونیک قلب خرگوش

هدف: تغییرات مورفولوژیک و فراساختاری نورونها و رشته های عصبی گانگلیونهای عصبی قلب خرگوش پس از درمان با آمیودارون

مواد و روشها: تعداد 21 خرگوش به یک گروه کنترل و دو گروه آزمایشی تقسیم شدند. به گروه آزمایشی اول به مدت یک هفته و به گروه آزمایشی دوم به مدت دو هفته داروی آمیودارون به میزان 80mg.kg بصورت داخل صفاقی تزریق شد و گروه کنترل نیز دوز مشابهی از سرم فیزیولوژی دریافت کردند. سپس خرگوشها بیهوش شدند و با روش پرفیوژن و با استفاده از تثبیت کننده کارنوسکی بافتهای آنها تثبیت و برای مطالعه با میکروسکوپ الکترونی آماده سازی شد.

یافته ها: تغییرات فراساختاری در نورونها و رشته های عصبی گروههای آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد که شامل جمع شدگی غشای هسته نورونها و تشکیل توده های الکترون دنس در میلین رشته های عصبی بود.

نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که آمیودارون باعث تغییرات فراساختاری در نورونها و رشته های عصبی گانگلیونهای داخل قلبی می شود.