مقایسه فراساختار و تجلی ژنی در سلولهای بنیادی لیمبال کشت داده شده، ملتحمه، لیمبال و قرنیه نرمال

هدف: مطالعه ویژگیهای فرا ساختار و تجلی ژنها در سلولهای بنیادی لیمبال کشت شده بر پرده آمنیون و مقایسه آن با بافتهای طبیعی ملتحمه، لیمبال و قرنیه سالم.

مواد و روشها: روشهای (reverstranscriptase polymerase chain reaction) rt-pcr، ایمنوسیتوشیمی و ایمنوبلات به منظور بررسی تجلی ژنهای موثر در حفظ خصوصیات بنیادی (stem ness)، تمایز یا تکوین اپیتلیوم قرنیه در نمونه های تازه تهیه شده لیمبال، قرنیه، ملتحمه انسانی و سلولهای لیمبال کشت شده بر پرده آمنیوتیک، در زمانهای متفاوت مورد استفاده قرار گرفتند. روش میکروسکوپ الکترونی نیز برای بررسی فراساختار سلولهای کشت شده و بافتهای مربوط استفاده شد.

یافته ها: پس از 2-3 هفته، سلولهای کشت شده صفحه ای به اندازه تقریبی 2×2 سانتی متر مربع را بر پرده آمنیوتیک برهنه (فاقد سلول) تشکیل دادند. سلولهای کشت شده در تمام مراحل کشت از نظر بیان ژن p63+, pax6+, oct4+k3- بودند. بیان ژن k12 و کانکسین 43 پس از 14 روز کشت ظاهر شد و با افزایش زمان کشت افزایش یافت، در حالی که بیان ژن p63 با افزایش زمان کاهش یافت. مقایسه سلولهای کشت شده با نوع طبیعی آن نشان داد که بافت لیمبال دارای ژنهای k3-/k12-/p63+/oct4+/pax6+ بافت قرنیه دارای ژن p63-/k3+/k12+/oct4+/pax6+ و بافت ملتحمه نیز دارای ژنهای p63+/k3-/k12+/oct4+/pax 6+ بودند. بررسی فراساختار سلولهای لیمبال کشت شده نشان دهنده شباهتهای فراوانی بین این سلولها و اپیتلیوم قرنیه طبیعی بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سلولهای لیمبال کشت شده جمعیت هتروژنی متشکل از سلولهای بنیادی، سلولهای پیش ساز و سلولهای تمایز یافته هستند. همچنین هرچند که سلولهای کشت شده واجد ساختار و اندامکهای نابالغ درون سلولی بودند اما از نظر ساختار و ویژگیهای درون سلولی مشابه نمونه طبیعی بودند.