اثر غلظتهای مختلف استئورسپورین در تمایز عصبی سلولهای رده pc-12

هدف: به دست آوردن غلظت مناسب استئورسپورین برای القای تمایز عصبی در سلولهای رده pc-12

مواد و روشها: در این بررسی رده سلولی pc-12 رشد یافته در محیط کشت (roswell park memorial institute) rpmi 1640 همراه با 10 درصد سرم، تحت تیمار با غلظتهای 110، 214، 316 و 1000 نانومولار استئورسپورین قرار گرفت. سلولهای تیمار شده با غلظتهای مختلف استئورسپورین از نظر مورفولوژی، با اندازه گیری میزان طول نوریتهای هر سلول تمایز یافته و همچنین از نظر القای آپوپتوز با روش رنگ آمیزی (terminal uridine deoxynucleotidyl transferase dutp nick end labeling) tunel و مقایسه شاخص آپوپتوز ارزیابی شدند.

یافته ها: طول نوریتها در سلولهای تیمار یافته با غلظتهای 110، 214، 316 و 1000 نانومولار به ترتیب 31±9.6, 104±10.4, 153±15.0, 44±9.3 میکرومتر بود که در این بین سلولهای تیمار یافته با غلظت 214 نانومولار در مقایسه با سایر غلظت ها به طرز معنی داری دارای بلندترین نوریتها بودند (p<0.05). همچنین شاخص آپوپتوز در این سلولها به ترتیب 10±1.1, 8±1.0, 4±0.8, 3±0.7 بود که در بین آنها میزان القای آپوپتوز در سلولهای تیمارشده با غلظتهای 110 و 214 نانومولار به طرز معنی داری در مقایسه با غلظتهای 316 و 1000 نانومولار کمتر بود (p<0.05).

نتیجه گیری: غلظت 214 نانومولار استئورسپورین می تواند با ایجاد بلندترین نوریتها و القای کمترین میزان آپوپتوز در سلولهای رده pc-12، این سلولها را به سمت نورونهای بالغ متمایز کند؛ بنابراین می تواند به عنوان غلظت تمایزدهنده مناسب این ماده استفاده شود.