بیان رسپتور اکسی توسین در سلولهای بنیادی جنینی موش و تأثیر هورمون اکسی توسین در تمایز آنها به سلولهای قلبی

هدف: بررسی نقش سیستم اکسی توسین-رسپتور اکسی توسین در تمایز سلولهای بنیادی جنینی به سلولهای قلبی در شرایط in vitro

مواد و روشها: در این مطالعه که به روش تجربی انجام شد، از سلولهای بنیادی جنینی در قطرات آویزان به مدت دو روز اجسام جنینی تشکیل شد سپس برای پنج روز در ظروف کشت باکتریایی و در حالت سوسپانسیون کشت شدند. در این مرحله برای القای تمایز، هورمون اکسی توسین به محیط کشت افزوده شد. اجسام جنینی هفت روزه، به صورت تکی در چاهکهای ظروف کشت 24 خانه منتقل شده و تعداد اجسام جنینی ضربان دار، روز شروع ضربان و فرکانس ضربان در گروهها به کمک میکروسکوپ معکوس مطالعه شد. همچنین برای تثبیت حضور سلولهای قلبی و مشاهده ارگانیزاسیون پروتئینهای انقباضی/ سارکومریک، ارزیابی ایمونوسیتوشیمی انجام شد. برای اثبات وجود رسپتور اکسی توسین در سلولهای بنیادی جنینی و بررسی بیان برخی ژنهای خاص قلبی، (reverse transcriptase-polymerase chain reaction) rt-pcr انجام شد.

یافته ها: نتایج به دست آمده در این تحقیق برای اولین بار، وجود mrnaی رسپتور اکسی توسین را در سلولهای بنیادی جنینی موش و سلولهای تمایز یافته حاصل از آن نشان داد و نقش اکسی توسین نیز توسط افزایش طول دوره انقباض اجسام شبه جنینی، سطح بیان برخی از ژنهای خاص قلبی و تعداد بیشتر سلولهای قلبی حاصل از سلولهای بنیادی جنینی تیمار شده با آن ثابت شد.

نتیجه گیری: اکسی توسین دارای رسپتورهایی روی سلولهای بنیادی جنینی تمایز نیافته و سلولهای تمایز یافته حاصل از آن است و سیستم اکسی توسین-رسپتور اکسی توسین ممکن است از جمله فاکتورهایی باشد که نقش مهمی را در تکوین سلولهای قلبی در طول دوره جنینی ایفا می کند.