بررسی آثار حفاظتی تجویز عصاره ساقه گیاه دم اسب بر دژنراسیون مرکزی ناشی از ضایعه کمپرسیو عصب سیاتیک در نورونهای حرکتی شاخ قدامی نخاع رت

هدف: بررسی آثار تجویز عصاره ساقه گیاه دم اسب در به تعویق انداختن یا جلوگیری ازدژنراسیون مرکزی نورونهای حرکتی نخاع

مواد و روشها: روش تحقیق حاضر روش تجربی بوده است. برای این منظور از مدل جانوری رت نژاد ویستار استفاده شد و رتهای با ضایعه عصب سیاتیک به یک گروه شم، یک گروه کنترل و سه گروه تجربی تقسیم شدند و در نوبتهای مختلف مورد تزریق داخل صفاقی15 mg.kg از عصاره این گیاه قرار گرفتند. پس از یک مراقبت یک ماهه، حیوانات با استفاده از فرمالین 10 درصد تحت پرفیوژن قلبی قرار گرفتند و از نخاع ناحیه کمری آنها نمونه بردای شد و با آماده سازی بافتی، تهیه مقاطع میکروسکوپی و رنگ آمیزی، با استفاده از روش استریولوژیکی (دایسکتور)، دانسیته نورونهای حرکتی آلفا مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: کاهش معنی دار دانسیته تعداد نورونهای آلفا در گروه شم در مقایسه با گروه کنترل (p<0.001) و افزایش معنی دار دانسیته تعداد این نورونها در گروههای تجربی در مقایسه با گروه شم (p<0.05) مشاهده شد.

نتیجه گیری: شواهد به دست آمده نمایانگر آن بود که درمان با عصاره گیاه دم اسب احتمالاً دارای آثار ترمیمی مثبت است. بررسی آماری مجموع نورونهای گاما و بینابینی نیز نشان داد که بین هیچ یک از گروهها تفاوت معنی دار وجود ندارد. این آثار ممکن است ناشی از جلوگیری و یا به تاخیر افتادن روند دژنراسیون مرکزی و احتمالاً تسریع در روند ترمیم فیبرهای عصبی مربوط به نورونهای آلفا تلقی شود.