آثار ترمیمی نیتریک اکساید در پروسه ترمیم زخم سوختگی در موش بزرگ آزمایشگاهی

هدف: بررسی آثار (nitric oxide) no بر شاخصهای ترمیم زخمهای سوختگی در موش بزرگ آزمایشگاهی

مواد و روشها: در این تحقیق از 60 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ با وزن 270-250 گرم استفاده شده است. بعد از ایجاد بیهوشی و تراشیدن موهای پشت آنها، مساحت معینی از پوست پشت حیوانات به مدت 8 ثانیه در معرض آب °95 سانتیگراد قرار گرفت و سوختگی مرطوب ایجاد شد. پس از ایجاد سوختگی، حیوانات به صورت تصادفی در دو دسته 30 تایی قرار گرفتند. هر دسته دارای سه گروه بود: گروه کنترل، گروه تجربی یک، گروهی که به میزان 100mg.kg ال - آرژنین را دریافت می کردند گروه تجربی دو، گروهی که به میزان l-name 10mg.kg به صورت داخل صفاقی دریافت می کردند. به موشهای دسته اول در روزهای اول، سوم و پنجم تزریق صورت گرفت و در روز هفتم بعد از سوختگی نمونه پوستی تهیه شد. به موشهای دسته دوم از روز اول و یک روز در میان تا روز 13 بعد از سوختگی تزریق و در روز 15 نمونه گیری انجام شد. پس از تهیه نمونه و پردازش بافتی در نهایت لامهایی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین–ائوزین تهیه شد و شاخصهای اپیتلیزاسیون، عمق اپیدرم و درم تازه ساخته شده، تعداد مقاطع عروق خونی، غدد چربی و نوتروفیلها با کمک قطعه چشمی در ده ناحیه از بستر زخم ارزیابی شد.

یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در گروههائی که ال-آرژنین را دریافت کرده بودند، میزان تشکیل اپیدرم و درم، تعداد مقاطع عروق خونی و غدد چربی افزایش معناداری نسبت به سایر گروهها داشتند. تعداد نوتروفیلها در گروههای l-name به طور معنی داری بیشتر از سایر گروهها بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که no روی تمامی شاخصهای ارزیابی ترمیم زخم موثر بوده و با القای آن در زمان سوختگی می توان با خونرسانی بهتر به بستر زخم از عمیق شدن زخم و در نهایت از عفونی شدن آن جلوگیری کرد.