قابلیتهای سلولهای فیبروبلاست جنین موش و انسان در حفاظت جنینهای موش از آثار ناشی از دمای آزمایشگاه

هدف: بررسی قابلیت سیستمهای هم کشتی در غلبه بر آثار سوء ناشی از نگهداری جنینهای 2- سلولی موش در دمای پایین.

مواد و روشها: جنینهای 2-سلولی موش از لوله رحم موشهای نژاد nmri پس ازتحریک تخمک گذاری با گونادوتروپینها به داخل محیط  (human tubal feluid) htfبا 15% (fetal bovin serum) fbs آزاد شدند. جنینهای طبیعی پس از سه بار شستشو با (hank's balanced salt solution) hbs همراه با 15 درصد (bovin serum albumin) bsa به مدت 1، 3 و 5 ساعت در دمای آزمایشگاه (22-25 ºc) قرار داده شدند. سپس جنینهای هر گروه به طور همزمان به محیطهای (minimum essential medium modification) mem-α, htf به عنوان شاهد و (mouse embryonic fibroblast) mef, (human embryonic fibroblast) hef به عنوان هم کشتی منتقل و به مدت 120 ساعت در انکوباتور co₂ دار 37 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. آزمایشها 6 بار تکرار و تکوین جنینها هر 24 ساعت به مدت 5 روز بررسی شد. اطلاعات به دست آمده به کمک آزمون مجذور کای آنالیزآماری شد و حد معنی داری اختلافات بین گروهها p<0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: تکوین جنینهایی که به مدت 5 ساعت در حرارت آزمایشگاه نگهداشته شده بودند در هر دو گروه mem-α, htf به طور معنی داری (p<0.05). نسبت به گروه شاهد کاهش یافته بود. هم کشتی جنینها با mef یا hef میزان تکوین به مرحله بلاسیتوسیست را در تمام گروه های مورد مطالعه که در دمای آزمایشگاه قرار گرفته بودند افزایش داده بود. اختلاف آماری معنی داری بین گروه های شاهد و آزمون هم کشتی دیده نشد؛ در حالی که جنینهایی که بمدت 5 ساعت در دمای آزمایشگاه نگهداری شده و سپس به محیطهای هم کشتی منتقل شده بودند تکوین چشمگیری در روزهای چهارم و پنجم نسبت به جنینهایی که در محیط mem-α (شاهد) قرار داشتند، نشان دادند (p<0.05). نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گیری کرد که جنینهای 2- سلولی موش قادرند شرایط نامساعد دمای آزمایشگاه را به مدت سه ساعت تحمل کنند. به هرحال، نگهداری جنینها به مدت 5 ساعت در دمای آزمایشگاه اثرات جبران ناپذیری بر تکوین جنینها بر جا می گذارد. هر دو نوع سلولی که در مطالعه حاضر به کار گرفته شده بود توانستند تکوین بهتر جنینها را، به خصوص جنینهایی که در حرارت آزمایشگاه قرارداده شده بودند تامین کنند.