مقایسه یافته های رادیوگرافی مبتلایان به عدم تقارن فک تحتانی با افراد طبیعی (متقارن)

مقدمه: با توجه به گستردگی شیوع تقارن نداشتن فک پایین به نظر می رسد ارزیابی آن فقط در یک نما کافی نباشد و بهتر است برای تشخیص بهتر و طرح درمان مناسب این ارزیابی در نماهای مختلف انجام شود.

هدف: مقایسه یافته های رادیوگرافی بیماران دارای فک تحتانی نامتقارن با افراد طبیعی و معرفی شاخص نداشتن تقارن.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی رادیوگرافی های خلفی-قدامی سفالومتری، پانورامیک و توموگرافی کندیل 20 بیمار بررسی شدند. شامل 10 نفر با فک تحتانی نامتقارن و میانگین سنی 17.8 سال (6 زن و 4 مرد) و 10 بیمار با فک تحتانی متقارن و میانگین سنی 17.6 سال (6 زن و 4 مرد)، که از نظر سنی به کمک شاخص cvms (cervical vertebrae maturation stage) و تا حدودی سن شناسامه ای با هم تطابق داده شده بودند. در رادیوگرافی خلفی-قدامی سفالومتری، هشت شاخص در دو دسته کلی شاخص های افقی و شاخص های عمودی بررسی شدند. در رادیوگرافی پانورامیک شاخص کندیلی و شاخص راموسی پس از اندازه گیری ارتفاع کندیل و راموس تعیین شدند. میانگین قطر سرکندیل هر سمت در توموگرافی های خلفی، میانی و قدامی به صورت شاخص توموگرافی محاسبه شد. داده ها با نرم افزار spss10 و آزمون paired sample با ضریب اطمینان 95% آنالیز شدند.

نتایج: میانگین شاخص توموگرافی در گروه شاهد و مورد به ترتیب 2.91 و 4.98 بدست آمد. شاخص کندیلی وراموسی در گروه شاهد به ترتیب 0.07 و 0.01 و در گروه مورد 0.04 و 0.01 بود. بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی دار وجود نداشت.

نتیجه گیری: رادیوگرافی های معمولی در تشخیص نداشتن تقارن کمک کننده است، اما مرز مشخصی را در غالب شاخص عدم تقارن معرفی نمی کند.