تاثیر پاراکسون بر سیستم آنتی اکسیدان و پراکسیداسیون لیپیدهای بافت کبد موش صحرایی

مقدمه: آثار سمی برخی از ارگانوفسفات ها از طریق تولید رادیکال های آزاد و اختلال در سیستم های آنتی اکسیدان بدن است. پاراکسون متابولیک متابولیت فعال پاراتیون است.

هدف: ارزیابی تاثیر پاراکسون بر سیستم آنتی اکسیدان کبد موش صحرایی.

مواد و روش ها: موش های آزمایشگاهی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند: گروه کنترل (حلال دیازینون) و سه گروه آزمایش که دوزهای مختلف پاراکسون (0.3، 0.7 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت پس از تزریق، حیوانات با اتر بی هوش و بافت کبد خارج شد. بعد از هموژنه کردن بافت کبد، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (sod)، کاتاز (cat)، گلوتاتیون –s ترانسفراز (gsh) و لاکتات دهیدروژناز (ldh) و همچنین غلظت گلوتاتیون (gsh) و مالون دی آلدیید (mda) توسط روش های بیوشیمیایی تعیین شد.