سنجش مولفه های بهره وری نیروی انسانی

مقدمه: رسالت اصلی مدیریت، دستیابی به بهره وری بیشتر است که همواره مورد توجه مدیران برای اداره و مهندسی مجدد سازمان بوده است. در این میان بهره وری نیروی انسانی مهم ترین دغدغه مدیران سازمان های امروزی است. عوامل زیادی در ارتقای بهره وری نیروی انسانی موثرند که نمی توان همه آنها را شناسایی و در مورد آنان اقدام کرد. بنابراین، ناچاریم الگوی با صرفه ای ارائه دهیم و برای این کار از تحلیل عاملی که یک روش الگوی بهینه است استفاده می کنیم.

هدف: تعیین مولفه های موثر بر بهره وری نیروی انسانی با استفاده از تحلیل عاملی.

مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی، تحلیلی و مقطع، در ماه های شهریور، مهر و آبان 1388 در دو مرحله کیفی پژوهش، صاحبان فرآیند، 45 نفر از خبرگان و در مرحله تحلیل عاملی 321 نفر از اعضای هیات علمی، کارشناسان آموزشی و کارشناسان نیروی انسانی دانشکده های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان بودند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مطالعه کتابخانه ای و مطالعه راهنما بود که اعتبار محتوای آن به صورت expert panel و اعتبار سازه آن با تحلیل عاملی اکتشافی (تحلیل مولفه های اصلی) و تحلیل عاملی تاییدی انجام شد. پایایی آن هم با روش های آزمون مجدد و همسانی درونی با استفاده از آلفا کرون باخ تایید شد. بخش اول پرسشنامه 8 سوال حاوی مشخصات فردی و دموگرافی و بخش دوم 42 سوال در خصوص متغیرهای موثر بر بهره وری نیروی انسانی بود که بر مبنای مقیاس 5 درجه ای لیکرت نمره داده شد. برای کفایت حجم نمونه، مقیاس مایراکلین و برای مناسب بودن داده ها، آزمون بارتلت بکار رفت.