ارزیابی نتایج جراحی به روش تهاجمی کمتر در درمان تنگی های ستون مهره های کمری

مقدمه: تنگی، شایع ترین بیماری ستون مهره های کمری در افراد بالای 65 ساله است و احتمال نیاز به جراحی با  افزایش سن بیشتر می شود. اساس تمام این اعمال جراحی، رفع فشار از روی عناصر عصبی با حداقل ایجاد آسیب و بی ثباتی است. تغییر از لامینکتومی گستره معمول محدود با حداقل دستکاری نسج نرم، گامی در جهت پیشگیری از بی ثباتی ثانویه مهره های کمری است.

هدف: ارزیابی رجراحی به روش تهاجمی کمتر با ورزش نمره گذاری معتبر در درمان بیماران دچار تنگی ستون مهره های کمری.

مواد و روش ها: این تحقیق توصیفی با جمع آوری اطلاعات و به روش گذشته  نگر بر 50 بیمار دچار تنگی مقاوم به درمان های طبی انجام شده است. همه بیماران به روش لامینوتومی با ایجاد پنجره جراحی شده و به طور منظم 3.5 سال (با دامنه 2 تا 8 سال) پس از جراحی پیگیری شدند. نتایج جراحی به روش نمره گذاری آنالوگ چشمی و نمره گذاری عکملکردی تشریحی-اقتصادی پرولو و همکاران ارزیابی شد. برای تعیین بی ثباتی از معیارهای وایت و پنجایی بکار رفت.

نتایج: پس از جراحی، میزان درد کمر و ناتوانی در بیماران، کاهش قابل توجه نشان داد. در 82% بیماران نتیجه عالی یا خوب بدست آمد ولی 6 درصد آنها دچار بی ثباتی رادیولوژی ثانویه ولی بدون علایم بالینی شدند. لنگش متناوب و درد ریشه ای به ترتیب در 100 و 94% بیماران از بین رفت.