بررسی رابطه نوع زایمان با نقایض مینایی مولرهای اول دایمی

مقدمه: تشکیل مینای دندان مولر اول دایمی در حدود هفته بیستم جنینی آغاز شده و اولین ماتریکس مینایی کمی کلسیفیه در ناحیه کاسپ ها رسوب می کند. در موقع تولد، کلسیفیکاسیون ثانویه در ناحیه کاسپ ها آغاز شده و طی سال های اول بعد از تولد ادامه می یابد. مطالعات نشان داده است که هر گونه اتفاق استرس زا هنگام تولد مثل زایمان سزارین می تواند در بروز نقایص مینا موثر باشد. ارتباط زایمان با نقص مینا در مطالعات کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

هدف: تعیین رابطه نوع زایمان با نقایص مینای مولرهای اول دایمی.

مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی تحلیلی بود که به روش کوهرت گذشته نگر انجام گرفت. 120 کودک 8-7 ساله که به روش سزارین متولد شده بودند، به عنوان گروه مورد و 120 کودک در همان گروه سنی که به طور طبیعی متولد شده بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. انتخاب نمونه ها در گروه سزارین به صورت دو گروه 60 تایی از سزارین اورژانس و انتخابی بود. پرونده زایمان سال های 1378 و 1379 جدا شده و اطلاعات مربوط به نوع زایمان و وضعیت کودک هنگام تولد از پرونده ها استخراج شد. مطابق با شاخص development defect of enamel (dde)، در صورت بروز اپاسیتی، تغییر رنگ یا هیپوپلازی در مولر اول دایمی، دندان با نقص مینا در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات با استفاده از آزمون های t-test و کای دو انجام شد.

نتایج: تحقیق نشان داد شیوع نقش مینا در مولر اول دایمی کودکان متولد شده به روش سزارین بطور معنی داری بیشتر از کودکان متوسط شده با زایمان طبیعی بود (p<0.0001). تفاوت معنی داری در شیوع این نقایص در سزارین انتخابی در مقایسه با سزارین اورژانس به دست نیامد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، زایمان سزارین یک عامل خطرزا در بروز نقایص مینا است که لازم است اهمیت این موضوع برای دندانپزشکان تشریح شود و آگاهی لازم، در اختیار والدین گذاشته شود.