بررسی تاثیر استفاده از گرافت آمنیون در بیماران با آژنزی واژن

مقدمه: آژنزی واژن می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. فقدان واژن می تواند سبب آمنوره یا هماتومتر اولیه یا ثانویه شود.

هدف: بررسی تاثیر استفاده از گرافت آمنیون در بیماران با آژنزی واژن.

مواد و روش ها: در این مطالعه 14 نفر از بیماران با آژنزی واژن مراجعه کننده طی سال های 1376 تا 1387 بررسی شدند. در این عمل از پرده آمنیون بیماران تحت عمل سزارین انتخابی و از اسفنج یا باندکشی کشیده شده دور سرنگ 20 میلی لیتر، استفاده گردیده بیماران با آژنزی واژن تحت عمل واژینوپلاستی بروش فرانک با روکش غشای آمنیونی به عنوان مولد قرار گرفتند.

نتایج: 12 نفر از بیماران سندرم راکی تانسکی و 2 نفر تنها آژنزی واژن با کارکرد طبیعی رحم داشتند. محدوده سنی بیماران 20 تا 26 سال گزارش شد. قاعدگی طبیعی بعد از یک ماه در بیماران با کارکرد طبیعی رحم، شروع شد. وضعیت لگن در سونوگرافی طبیعی گزارش شد. تنگی واژن در یک بیمار (7.1%) عنوان شد که با انجام مقاربت اصلاح شد. تمام بیمارانی که ازدواج کرده بودند رضایت کامل از ارتباط جنسی داشتند. بروز ناهنجاری های ارولوژیک (21.4%): کلیه نعل اسبی در دو بیمار و در یک بیمار وجود تنها یک کلیه گزارش شد. پیامد عمل در تمام بیماران خوب بود.

نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از آمنیون نتایج خوبی در ایجاد واژن جدید داشته و عمق و کالیبر خوبی را فراهم می کند.