مقایسه میزان ریزنشت در روش های ترمیم حفرات clv در دندان های خلفی

زمینه و هدف: علی رغم بهبود خصوصیات کامپوزیت ها گلاس یونومرها و دیگر مواد همرنگ دندان، هنوز هم استفاده کلینیکی از آنها با مسائلی همراه است. برخی از این مسائل شامل حساسیت تکنیکی، تغییر رنگ ریزنشت، حساسیت بعد از ترمیم و ... می باشند. راه های بسیاری جهت کاهش این پدیده (ریزنشت) بیان شده است. هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت در روش های مختلف ترمیم های clv خلفی می باشد.

روش بررسی: در سطوح باکال نود دندان خارج شده پرمولر و مولر دائمی سالم انسانی که به دلایل ارتودنسی، مشکل پریود و یا نهفتگی خارج شده و در سرم فیزیولوژی نگهداری شده بودند. حفرات clv با لبه هایی بر روی cej تراشیده شد. دندان های به طور اتفاقی به پنج گروه تقسیم شدند. پنج گروه آزمایشی شامل ترمیم های زیر بودند.

گروه a: وارنیش کوپالایت (harvard) به اضافه آمالکام (cinalux)

گروه b: عامل باندینگ عاجی (exite) به همراه آمالکام (cinalux)

گروه c: عامل باندینگ عاجی به همراه کامپوزیت رزین نوری (tetric ceram)

گروه d: گلاس پونومر مدیقیه شده با رزین (fuji ii l c) همراه با عامل باندینگ عاجی و کامپوزیت رزین نوری (tetric ceram restorative resin)

گروه e: عامل باندینگ عاجی همراه با کامپوزیت flowable (tetric flow) و کامپوزیت رزین نوری (tetric ceram) ترمیم ها پرداخت شده و تحت هزار و ششصد سیکل ترموسایکلینگ قرار داد شده و در فوشین قلیایی 0.5% رنگ آمیزی شدند. بعد از آن نمونه ها برش داده شده و جهت تعیین میزان نفوذ دای در زیر استرئومیکروسکوپ بررسی شدند و از آنالیز آماری kruskal wallis جهت بررسی نمونه ها استفاده شد.