• بررسی تاثیر روش های آماده سازی پرسلن بر استحکام اتصال برشی براکت های استیل به پرسلن

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1395/07/11
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1395/07/11
    • تعداد بازدید: 423
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

     

     

    زمینه و هدف: در باندینگ به پرسلن، در عین ایجاد استحکام کافی در هنگام جدا کردن براکت ها نباید به پرسلن آسیب برسد. هدف این مطالعه مقایسه ده روش آماده سازی پرسلن جهت دستیابی به روش قابل اعتمادتر جهت باندینگ براکت های استیل می باشد.

    روش بررسی: در این مطالعه تجربی، یکصد براکت استیل 3m با رزین کامپوزیت unite توسط ده روش مختلف آماده سازی سطح پرسلن، به یکصد قرص متحدالشکل پرسلن متصل به فلز باند شدند. روش های به کار رفته عبارت بودند از:

    1- عدم برداشت لعاب+سایلن

    2- عدم برداشت لعاب+اسید فسفریک+سایلن

    3- برداشت لعاب با فرز الماسی

    4- برداشت لعاب با فرز الماسی+سایلن

    5- برداشت لعاب با سندبلاست

    6- برداشت لعاب با سندبلاست+سایلن

    7- اچینگ اسید هیدروفلوریک

    8- اچینگ اسید هیدروفلوریک+سایلن

    9- ادغام دو روش پنج و هفت

    10- ادغام دو روش پنج و هشت

    پس از باندینگ، نمونه ها در محیط مرطوب نگهداری و سپس تحت ترموسایکلینگ قرار گرفتند. استحکام اتصال برشی با دارتک اندازه گیری و نمونه ها پس از برداشتن براکت ها زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. مقایسه استحکام اتصال برشی با آنالیز واریانس یک طرفه و سپس آزمون dunnett,c انجام گردید. جهت مقایسه الگوی شکست و کیفیت سطح پرسلن، از آزمون kruskall-wallis و آزمون mann whitney استفاده شد. 

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها