بررسی آزمایشگاهی ثبات رنگ کامپوزیت های دندانی در محلولهای رنگ دار به روش اسپکتروفتومتری

زمینه و هدف: موفقیت مواد ترمیمی رزین کامپوزیت تا حد زیادی به ثبات رنگ آنها بستگی دارد که به دلیل عدم ثبات مورد نظر تغییر رنگ هنوز یک مشکل در ترمیم های رزین کامپوزیت محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی آزمایشگاهی ثبات رنگ کامپوزیت های دندانی در محلول های رنگ دار به روش اسپکتروفتومتری می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای آزمایشگاهی 128 نمونه دیسکی شکل (15.2) میلی متر، چهار کامپوزیت شامل (دو نانوکامپوزیت tetric evoceram, filtek supreme، دو میکروهیبرید tetric ceram, filtek z250) (از هر کدام 32 عدد) تهیه شد. سپس نمونه ها به چهار گروه هشت تایی تقسیم شدند و در چهار محلول رنگ پذیر (قهوه، چای، کوکا و بزاق مصنوعی) غوطه ور شدند. رنگ نمونه ها به یک اسپکتروفوتومتر با استفاده از فضای رنگ cie lab زیر منبع نوری استاندارد d65 در ابتدای کار و بعد از رنگ پذیری اندازه شد. مقادیر δe=3.3 به عنوان مقدار قابل قبول در ارزیابی های بصری در نظر گرفته شد. نتایج توسط آزمون های post hoc, anova مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: تمام کامپوزیت های مورد مطالعه در محلول چای و قهوه تغییر رنگ غیرقابل قبول داشتند. (δe>3.3) بالاترین میزان تغییر رنگ مربوط به کامپوزیت supreme در محلول قهوه بود. محلول های کوکا و بزاق مصنوعی تغییر رنگ محسوسی از نظر کلینیکی در کامپوزیت های مورد مطالعه ایجاد نکردند.

نتیجه گیری: ثبات رنگ ترمیم های زیبایی می تواند تحت تاثیر عادات رژیم غذایی قرار گیرد.