• بررسی اثر اسید فسفریک 37% و پرایمر سلف اچ بر استحکام باند برشی به مینا

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1395/07/11
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1395/07/11
    • تعداد بازدید: 593
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    زمینه و هدف: در حیطه کار دندانپزشکی مواد جدیدی وجود دارد که امکانات و قابلیت بیشتر و بهتری را پیش روی دندانپزشک قرار می دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسید فسفریک 37% و پرایمر سلف اچ بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا می باشد.

    روش بررسی: سی عدد دندان قدامی فک پایین گاو تهیه و در آکریل فوری مانت شدند. مینای سطح فاسیال با کاغذ سیلیکون کار باید صاف گردید و نمونه ها به صورت سه دسته ده تایی آماده شد:

    گروه a: اچ با اسید فسفریک 37% و باندینگ مینایی (colten).

    گروه b: عامل اتصال سلف اچ (prompt - lp).

    گروه c: اچ با اسید فسفریک 37% و عامل اتصال سلف اچ (prompt - lp).

    سپس یک استوانه کامپوزیتی به قطر دو میلیمتر به سطح آماده شده متصل شد، پس از یک هفته نگهداری و انجام چرخه های حرارتی نمونه ها با دستگاه اینسترون تحت نیروی برشی قرار گرفتند و نیروی شکست ثبت گردید. جایگاه جدا شدن استوانه از نظر نحوه شکست مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک سویه و آزمون lcd در سطح p=0.05 مورد بررسی قرار گرفتند.

    یافته ها: میانگین استحکام باند برشی برای گروه های c, b, a به ترتیب 6.5±15.4، 9.7±24.8، 11±25.4 مگاپاسکال بود. مرز رزین - مینا شایعترین محل شکست در گروه a بود. شکست کوهزیو  (cohesive)در کامپوزیت یا مینا، به ترتیب در گروه های b c, بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داد. بین گروه a با c, b اختلاف معنی دار وجود داشت ولی بین گروه c, b اختلاف آماری معنی دار نبود.

    نتیجه گیری: استفاده از عوامل سلف اچ می تواند به عنوان جایگزینی برای روش سنتی اچ مینا با اسید فسفریک مطرح و مورد استفاده قرار گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم