بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی عصاره هیدروالکلی مریم گلی و بومادران بر میکروارگانیسم های پوسیدگی زا

زمینه و هدف: اقبال جامعه جهانی به درمان های سنتی و لزوم استخراج دارو از مواد طبیعی و گیاهان داروئی هر روز در مقایسه با گذشته گسترش بیشتری می یابد. به همین دلیل هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آنتی باکتریال عصاره دو گیاه مریم گلی (salvia officinalis) و بوماداران (achillea millefolium) بر میکروارگانیسم های پوسیدگی زا به صورت آزمایشگاهی می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی از دو گیاه مریم گلی و بومادران به روش ماسراسیون (خیساندن) عصاره هیدروالکلی تهیه شد و اثر آنتی باکتریال آنها به روش broth macrodilution (روشی که در آن مقادیری از مواد ضدمیکروبی در محیط مایع (broth) به صورت سریال رقیق می شود) بر روی میکروارگانیسم های استرپتوکوک موتان، لاکتوباسیل رامنوز و اکتینومیسس ویسکوز ارزیابی شد. نتایج توسط آماره mann whitney آنالیز و مقایسه شدند.

یافته ها: میزان حداقل غلظت بازدارندگان (mic:minimum inhibitory concentration) عصاره مریم گلی و بومادران برای استرپتوکوک موتان به ترتیب 6.25 و پنجاه میکروگرم در میلی لیتر و برای لاکتوباسیل رامنوز به ترتیب 1.56 و 12.5 میکروگرم در میلی لیتر و برای اکتینومیسس ویسکوز به ترتیب 12.5 و پنجاه میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد.

نتیجه گیری: روش broth macrodilution نشان داد هر دو عصاره مریم گلی و بومادران بر هر سه گونه باکتری اثر بازدارندگی رشد داشتند که این اثر برای مریم گلی به طرز معنی داری بیشتر از بومادران بود و در محدوده غلظتی مورد بررسی هر دو عصاره بر هر سه باکتری اثر باکتریسیدال هم داشتند.