مقایسه آزمایشگاهی سیل آپیکالی ریشه پس از تهیه فضای پست متعاقب دو روش پر کردن کانال ریشه

زمینه و هدف: برای موفقیت درمان ریشه ایجاد مهر و موم آپیکال کانال ریشه با استفاده از گوتاپرکا جزء اهداف اصلی و اساسی درمان می باشد. هدف از این مطالعه تاثیر تهیه فضای پست در میزان سیل آپیکالی ریشه با دو روش single cone و رش تراکم جانبی می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 56 دندان مولر فک بالای سالم خارج شده انسان جمع آوری و ریشه پالاتال همه دندان ها قطع شد طوری که طول کارکرد برای تمام نمونه ها 13 میلی متر بود. سپس دندان ها با استفاده از سیستم چرخشی flexmaster به روش crown down آماده سازی شده و به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه اول تعداد 24 نمونه دندانی بود که با روش مخروط منفرد و با استفاده از گوتاپرکای متقارب 6% با سیلر 2seal پر شدند. گروه دوم شامل 24 نمونه دندانی بود که با روش تراکم جانبی با استفاده از گوتاپرکای معمولی و با همان سیلر پر شدند. گروه سوم گروه کنترل مثبت شامل چهار نمونه بود که پس از آماده سازی بدون سیلر پر شدند. گروه چهارم گروه کنترل منفی شامل چهار نمونه بود که با دو لایه لاک ناخن پوشانده شدند. تمام نمونه ها به مدت 72 ساعت در انکوباتور با رطوبت 100% و  دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس با استفاده از gates-glliden شماره (mani.co.tokyo.japan) iii مقدار پنج میلی متر از گوتاپرکای بخش کرونال کانال نمونه ها در گروه اول و دوم خارج شد و پس از آن از روش نفوذ رنگ برای ارزیابی نشت اپیکال با استفاده از تکنیک مشاهده با استریو میکروسکوپ استفاده گردید. آزمون های آماری شامل t-test, kolmogrov-smirnov بود.

یافته ها: بیشترین میزان نفوذ رنگ مربوط به گروه اول بود که با روش مخروط منفرد با گوتاپرکای 6% پر شدند و کمترین مقدار مربوط به گروه دوم بود که با روش تراکم جانبی و با استفاده از گوتاپرکای معمولی پر شدند. (p<0.05)

نتیجه گیری: مهر و موم آپیکالی ریشه متعاقب تهیه فضای پست بعد از پر کردن کانال با روش تراکم جانبی بهتر از روش مخروط منفرد است.