بررسی وضعیت واکسیناسیون دندانپزشکان شرکت کننده در چهل و دومین کنگره بین المللی دندانپزشکان ایران در مقابل هپاتیت b و رفتارهای کنترل عفونت در آنها

زمینه و هدف: به خاطر نقش بالقوه ای که دندانپزشکان به عنوان ناقل و میزبان عفونت های مختلف می توانند ایفا کنند، این مطالعه به دلیل نگرانی هایی که در مورد وضعیت کنترل عفونت و بخصوص واکسیناسیون در مقابل هپاتیت b در میان دندانپزشکان وجود دارد، طراحی و اجرا شد.

روش بررسی: این مطالعه پیمایشی آزمایشی به وسیله یک پرسشنامه خودایفای بدون نام در کنگره سالیانه دندانپزشکان در فروردین 1383 انجام گرفت. میزان پاسخگویی در میان شرکت کنندگان کنگره 334 نفر معادل 31.75% بود. شرکت در این مطالعه کاملاً اختیاری بود و اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری spss روایت 11.5 با آزمون های آماری  fisher’s exact, mann-whiteney u با در نظر گرفتن سطح معنی داری زیر 0.05 آنالیز شدند.

یافته ها: میانگین و خطای معیار سن و مدت زمان فعالیت دندانپزشکی در افراد مورد مطالعه به ترتیب 0.57±35.9 سال و 6.4±106.9 ماه بود و 54.5% شرکت کنندگان مرد بودند. میزان استفاده معمول از دستکش، ماسک صورت و عینک محافظ چشم به ترتیب 93.1%، 87.1% و 63.8% بود و دندانپزشکان زن در مقایسه با مردان رفتارهای محافظتی بهتری را نشان دادند(p<0.05). واکسیناسیون بر علیه هپاتیت b در 94.9% افراد مورد مطالعه گزارش شد و نیز 1.5% آنان دارای ایمنی اکتسابی در مقابل هپاتیت b بودند. با این حال از بین کلیه افراد تنها در 74.8% افراد دوره کامل واکسیناسیون هپاتیت b انجام شده بود و تنها 47.9% آنها پس از واکسیناسیون نسبت به اندازه گیری سطح آنتی بادی در سرم خود اقدام کرده بودند. بین واکسیناسیون بر علیه هپاتیت b و انجام رفتارهای محافظتی رابطه مستقیمی وجود داشت (p<0.05). بیشترین علت عدم واکسیناسیون در افراد بدون تزریق واکسن عدم دسترسی به واکسن ذکر شده بود (58.1%).

نتیجه گیری: میزان پوشش واکسیناسیون دندانپزشکان بر علیه هپاتیت b مشاهده شده در ایران با گزارشات سایر کشورها مشابه است.