مقایسه میزان تشکیل استخوان و استخوان لاملار در گرانولوم سلول ژانت محیطی و فیبروم اسیفیه محیطی

زمینه و هدف: ژانت سل گرانولوم محیطی (pgcg) و فیبروم اسیفیه محیطی (pof) جزو ضایعات واکنشی لثه بوده که توانایی تشکیل استخوان را دارند. استخوان در این ضایعات می تواند به صورت woven یا lamellar باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان استخوان سازی و همچنین درصد تشکیل استخوان لاملار در دو ضایعه pof, pgcg می باشد.

روش بررسی: از نمونه های موجود در بایگانی آزمایشگاه آسیب شناسی رازی شهر رشت و بخش آسیب شناسی دهان و فک دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران، تعداد 25 نمونه 25, pgcg نمونه pof به نحوی انتخاب گردیدند که حداقل در یک زمینه میکروسکوپی استخوان سازی داشته باشند.اطلاعات موجود در پرونده ها شامل سن، جنس و مکان ضایعه جمع آوری شد و سپس درصد تشکیل استخوان و همچنین درصد تشکیل استخوان لاملار با استفاده از میکروسکوپ نوری و نور پلاریزه تعیین گردید. برای مقایسه درصد تشکیل استخوان و استخوان لاملاردر ضایعات مذکور از آزمون آماری t و جهت بررسی ارتباط متغیرهای مذکور با سن از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه درصد تشکیل استخوان و استخوان لاملار به تفکیک جنس و مکان در هر کدام از ضایعات نیز از آزمون آماری t استفاده گردید.

یافته ها: درصد تشکیل استخوان و استخوان لاملار در pgcg به ترتیب %45.05, %9.06 و در %35.18, %8.72 pof، بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. همچنین بین درصد تشکیل استخوان و استخوان لاملار با جنس، سن و مکان ضایعه که در هر کدام از ضایعات مورد نظر به طور مجزا ارزیابی گردید، ارتباطی ملاحظه نشد. میانگین حجم ضایعات در 3.18, pgcg سانتی متر مکعب و در 1.34, pof سانتی متر مکعب محاسبه گردید، که اختلاف حجم آنها از لحاظ آماری معنی دار بود.

نتیجه گیری: تفاوت درصد تشکیل استخوان و بلوغ آن در دو ضایعه pof, pgcg از لحاظ آماری معنی دار نبود، ولی با توجه به تفاوت حجم ضایعات در دو گروه مورد بررسی، به نظر می رسد درصد تشکیل استخوان در pof بیشتر از pgcg است که نیاز به تحقیق جامعتری برای اظهار نظر قطعی دارد.