بررسی آزمایشگاهی دقت دو دستگاه آپکس یاب الکترونیکی جدید در تعیین طول کانال ریشه

زمینه و هدف: روش رایج برای اندازه گیری طول کانال، بهره گیری از پرتونگاری می باشد که در برخی موارد با محدودیتهایی روبرو می گردد. وجود مشکلاتی مانند واکنش تهوع شدید، بارداری و یا روی هم افتادن تصاویر ساختمانهای آناتومیک، وجود یک ابزار کمکی برای تعیین طول کارکرد مناسب را ضروری می نمایند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی دقت دو نوع دستگاه تعیین کننده طول کانال ریشه می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی صد و شصت عدد دندان خارج شده به سه گروه (گروه اول دندانهای تک کاناله- گروه دوم دندانهای دو کاناله و گروه سوم دندانهای سه کاناله) تقسیم شدند. پس از ایجاد حفره دسترسی و کدگذاری دندانها، اندازه طول واقعی هر کانال با بردن فایل مناسب به درون کانال و جا دادن آن در موقعیت نوک به نوک با فورامن آپیکال تعیین و ثبت گردید. پس از تهیه محیط آزمایش donnelly، هر دندان تا ناحیه cej درون این محیط قرار گرفت. طول کانال هر دندان با توجه به شماره کد آن توسط دستگاههای raypex5, ipex اندازه گیری و ثبت گردید. داده ها توسط روشهای آمار توصیفی شامل تعیین توزیع فراوانی مقادیر خطا و آمار تحلیلی شامل آزمونهای mcnemar, paired t و آنالیز رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: با پذیرش خطای ±0.5 میلی متر دستگاه raypex5، دقت 83.1% (95% حدود اطمینان: 89-77.3) و دستگاه ipex، دقت 78.8% (95% حدود اطمینان: 85.2-82.3) را نشان داد. با استفاده از آزمون mcnemar اختلاف معنی داری بین دو دستگاه وجود نداشت(p=0.337) .

نتیجه گیری: با توجه به یافته های این بررسی همیشه نمی توان به ادعای کارخانه سازنده اکتفا کرد و از این دستگاهها می توان به عنوان یک ابزار کمکی در تعیین طول کارکرد مناسب و نقطه ختم درمان در کنار رادیوگرافی استفاده کرد.