بررسی اثر روشهای آماده سازی مکانیکی سطح بر استحکام برشی باند کامپوزیت جدید به کامپوزیت قدیمی

زمینه و هدف: نیاز به مرمت ترمیمهای کامپوزیتی همواره در کلینیک احساس می شود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر چند روش آماده سازی مکانیکی سطح بر روی استحکام برشی باند کامپوزیت جدید به قدیم می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی هشتاد عدد نمونه استوانه ای از کامپوزیت تتریک سرام (vivadent) تهیه و بعد از نگهداری در آب مقطر 37 درجه سانتی گراد براساس روش آماده سازی سطح به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، سایش با فرز الماسی، دیسک سافلکس و ایر ابرژن) تقسیم شدند. ترموسیکلینگ نمونه های مرمت شده قبل از آزمون نهایی در دمای 5-55 درجه سانتی گراد به تعداد پانصد سیکل انجام شد. استحکام برشی باند توسط دستگاه اینسترون با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه اندازه گیری گردید. داده ها تحت آنالیز آماری تحلیل واریانس anova و آزمون تعقیبی duncan قرار گرفتند.

یافته ها: بیشترین استحکام باند برای گروه دیسک سافلکس بدست آمد. بعد از آن به ترتیب گروههای ایرابرژن و فرز الماسی قرار گرفتند و کمترین استحکام باند برای گروه کنترل حاصل شد. بین میانگین استحکام برشی باند در گروههای دیسک سافلکس و ایرابرژن و فرز الماسی با گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (p<0.05). تفاوت بین میانگین استحکام برشی باند در گروههای فرز الماسی و ایرابرژن معنی دار نبوده ولی در مورد سایر گروهها دو به دو تفاوت معنی دار بود. علت احتمالی قدرت باند بالا در گروه دیسک سافلکس ایجاد سطح میکرو ر یتنتیو هموژن تر همراه با قابلیت وتینگ (wetting) خوب می باشد.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اهمیت آماده سازی مکانیکی سطح قبل از مرمت ترمیم کامپوزیتی می باشد.