بررسی ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های ki-67 ,p53 در نمونه هایی از کیست های ادنتوژنیک التهابی و تکاملی

زمینه و هدف: به نظر می رسد مکانیسم رشد و رفتار بیولوژیک متفاوت کیست های ادنتوژنیک ناشی از تفاوت در میزان تظاهر در میزان تظاهر مولکول ها و پروتئین های مختلف باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان اکسپرشن پروتئین های ki-₆₇ ,p₅₃ در کیست های رادیکولر (rc)، دانتی ژور ملتهب (idc)، غیرملتهب (nidc) و کراتوسیست (okc) می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی 13 کیست رادیکولر، ده کیست دانتی ژور غیرملتهب، 15 کیست ملتهب و okc19 انتخاب و به روش ایمونوهیستوشیمی برای دومارکر p₅₃, ki-₆₇ رنگ آمیزی شدند. سلول های رنگ گرفته با بزرگنمایی 400× میکروسکوپ نوری مورد شمارش قرار گرفتند. از آزمون های آماری mann-whitney, kruskal-wallis برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.

یافته ها: p₅₃ در هیچ یک از نمونه های rc ,dc دیده نشد و در 6.7% از 57.9%, sidc از okc مشاهده شد. میانگین بروز آن در okc برابر 27.68±17.31 و در idc برابر 1.03±0.27 درصد بود. بین okc و سایر کیست ها تفاوت معنی داری از نظر بروز این پروتئین وجود داشت. ki-₆₇ (p=0.006) در 84.6%، 73.7%، 66.6% و 44% از کیست های nidc, idc, okc, rc دیده شد. بین کیست دانتی ژور غیرملتهب و okc همچنبن کیست دانتی ژور ملتهب و غیرملتهی (p=0.048) و نیز کیست رادیکولرو و دانتی ژور ملتهب از نظر بروز این پروتئین تفاوت معنی داری مشاهده گردید. (p=0.046)

نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر بروز نشانگرهایki-₆₇ ,p₅₃  با رفتار بیولوژیک و همچنین فعالیت پرولیفراتیو کیست های ادونتوژنیک می باشد.