بررسی تاثیر ریختن سه نوع ماده قالب گیری الاستومری در دفعات متعدد و در زمان های خاص بر دقت کست های حاصل از آنها

زمینه و هدف: یکی از خصوصیات برخی مواد قالب گیری، توانایی تهیه چند کست دقیق از یک قالب می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ریختن سه نوع ماده قالب گیری الاستومری در دفعات متعدد و در زمان های خاص، بر دقت کست های حاصل از آنها می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از یک مدل فلزی شامل دو دای مشابه، دو دندان پری مولار و مولار تراش خورده استفاده شده است. دای بزرگتر دارای یک بریدگی (notch) به منظور ایجاد آندرکات و بررسی الاستیک ریکاوری بوده است. از این مدل توسط هر کدام از مواد قالب گیری سیلیکون افزایشی panasil ,correct plus و سیلیکون تراکمی speedex با روش قالب گیری توصیه شده توسط کارخانه سازنده هفت بار قالب گیری شد و هر کدام از 21 قالب تهیه شده در زمان های سی، نود، صد و پنجاه دقیقه و 24 ساعت پس از تهیه قالب، ریخته شدند. کست های گچی تهیه شده، در شش بعد، به وسیله میکروسکوپ نوری (traveling microscope) با دقتی در حد میکرون اندازه گیری شدند. ابعاد نمون گچی تهیه شده از قالب گرفته شده با یکدیگر و همچنین با ابعاد نمونه اصلی فلزی توسط آزمون آماری post hoc, anova two-way های مربوط به آن مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها: در بسیاری از ابعاد سه ماده قالب گیری، کست اول با مدل فلزی اصلی اختلاف معنی دار داشته اما در حد تغییرات ابعادی مورد قبول مواد قالب گیری بر اساس ansi / ada specfication no.19 بوده اند. کست های دوم، سوم و چهارم تهی شده از مواد قالب گیری موردنظر در اکثر ابعاد با اندازه کست اول از همان ماده اختلاف معنی دار نداشتند. (p>0.05) و تنها چهارمین کست تهیه شده از ماده speedex در یک بعد با کست اول اختلاف معنی دار داشت.

نتیجه گیری: از مواد قالب گیری panasil ,correct plus می توان چهار کست متوالی قابل قبول از لحاظ کلینیکی تهیه کرد، حال آنکه از ماده قالب گیری speedex حداکثر سه کست قابل قبول تهیه می شود.