بررسی تاثیر ضدالتهابی رزبنگال در ماکروفاژهای فعال شده با لیپوپلی ساکارید در غیاب نور

زمینه و هدف: رزبنگال یک رنگ گزانتینی آنیونی محلول در آب است که سابقه طولانی استفاده بی خطر از آن، نشان دهنده اثرات جانبی بسیار کم آن می باشد. با این حال تاکنون تاثیر ضد التهابی آن بررسی نشده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر رزبنگال بر پاسخ التهابی با واسطه تولید اکسید نیتریک و بیان آنزیم نیتریک اکساید سنتاز القایی (inos) در مدل ماکروفاژهای فعال شده با لیپوپلی ساکارید (lps) در تاریکی انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ماکروفاژهای رده j774a.1 از انستیتو پاستور خریداری و با غلظت های متفاوت رزبنگال با یا بدون lps در تاریکی تیمار شدند. تاثیر غلظت های مختلف رزبنگال بر درصد زنده بودن ماکروفاژها با استفاده از آزمون ام.تی.تی (mtt) بررسی شد. به منظور تعیین میزان تولید اکسید نیتریک (بر حسب میکرومول) از روش رنگ سنجی گریس و برای ارزیابی میزان بیان آنزیمک نیتریک اکساید سنتاز القایی، از روش لکه گذاری وسترن استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: طبق نتایج حاصل از آزمون mtt، درصد زنده بودن ماکروفاژهای تیمار شده با غلظت های مختلف رزبنگال (1، 10، 50، 100، 200 و 300 میکرومول) به ترتیب 0.66±99، 1.20±97، 0.88±90، 0.57±88، 0.88±81 و 0.57±80 درصد بود. میزان تولید اکسید نیتریک (بر حسب میکرومول) توسط غلظت های مختلف رزبنگال (1، 10، 50، 100، 200 و 300 میکرومول) به ترتیب 0.17±17.1، 0.17±14.3، 0.09±13.16، 0.32±8.9، 0.09±6.16 و صفر، و در گروه شاهد 0.21±21.4 میکرومول بود. غلظت های مختلف رزبنگال سبب کاهش بیان آنزیم inos شدند.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که رزبنگال به طور وابسته به دوز، تولید اکسید نیتریک و نیز بیان آنزیم inos را در ماکروفاژهای التهابی کاهش می دهد؛ بدون این که بر درصد زنده بودن سلول ها (در غلظت های کمتر از 200 میکرومول) تاثیر قابل توجهی داشته باشد؛ همچنین فرآیند تاثیر ضد التهابی رزبنگال از طریق مهار بیان آنزیم inos نشان داده شد. این مطالعه رزبنگال را به عنوان یک ماده ضدالتهابی بی خطر و جدید جهت بررسی در شرایط درون تنی معرفی می نماید.