مقایسه وضعیت آنتی اکسیدانی و نیمرخ لیپیدی سرم ورزشکاران رشته کاراته با افراد غیرورزشکار

زمینه و هدف: در جریان ورزش های شدید و طولانی، ممکن است به علت آزاد شدن رادیکال های آزاد اکسیژن و سایر ترکیبات اکسیژنی واکنش پذیر، آسیب های عضلانی و بافتی بوجود آیند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه وضعیت آنتی اکسیدانی و نیمرخ لیپیدی سرم ورزشکاران رشته کاراته با افراد غیرورزشکار انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 17 کاراته کار سالم فعال که در شش ماهه قبل از تحقیق به طور مداوم هفته ای حداقل 3 جلسه 45 دقیقه ای در تمرینات این رشته ورزشی شرکت کرده بودند و 20 غیر ورزشکار که سابقه فعالیت ورزشی نظم در حین دوره را نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، فعالیت سوپراکسید دسموتاز (sod)، غلظت چربی های خون، میزان حداکثر اکسیژن مصرفی (vo₂ max) و توان بی هوازی پای شرکت کنندگان با روش های معتبر ارزیابی گردید. برای مقایسه بین دو گروه، از آزمون من ویتنی استفاده و میزان خطا در همه موارد 0.05 در نظر گرفته شد.

یافته ها: فعالیت آنزیم vo₂ max, sod و اوج توان بی هوازی پاها در گروه کاراته کار به طور معنی داری بالاتر از غیر ورزشکاران (p<0.05) و شاخص توده بدنی و درصد چربی آنها به طور معنی داری کمتر از غیرورزشکاران (p<0.05) بود؛ اما از نظر غلظت چربی و سایر شاخص های آنتی اکسیدانی، هیچ تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).

نتیجه گیری: ورزشکاران رشته کاراته نسبت به غیر ورزشکاران، از سیستم آنتی اکسیدانی، آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مطلوب تری برخوردارند؛ بنابراین در مقابل عوامل بیماری زای قلبی-عروقی و آترواسکلروز مقاوم ترند.