کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مزمن مرکز آموزشی درمانی ولی عصر (عج) بیرجند

زمینه و هدف: در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر در جهان تحت همودیالیز قرار می گیرند. عدم کفایت دیالیز یکی از اصلی ترین عوامل مرگ و میر در این بیماران می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین کفایت دیالیزهای صورت گرفته برای بیماران همودیالیزی بیمارستان ولی عصر (عج) بیرجند انجام شد.

روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی بود. 50 بیمار که شش ماه از شروع دیالیز آنها می گذشت به روش سرشماری انتخاب شدند. داده های فردی، وزن قبل از شروع و پس از اتمام جلسه دیالیز، دور پمپ خون دستگاه، اوره خون قبل از شروع دیالیز و اوره خون بعد از اتمام دیالیز اندازه گیری شد. برای اندازه گیری اوره خون پس از دیالیز، ظرف یک دقیقه پس از کاهش سرعت خون، تا 50 میلی لیتر از خون برگشتی از بدن بیمار گرفته شد و مقادیر آن ثبت گردید. سپس مقادیر k) kt/v, urea reduction ration یا کلیرانس اوره، t یا مدت زمان دیالیز و v یا حجم توزیع اوره در بدن) محاسبه شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار spss، بیماران در سه طبقه کفایت دیالیز نامطلوب، نسبتا مطلوب و کاملا مطلوب گرفتند.

یافته ها: میانگین سن 16.72±47.70 سال، وزن قبل دیالیز 12.36±58.2 و بعد از دیالیز 12.22±56.2 کیلوگرم و میانگین 21.40 bmi، اوره قبل از دیالیز 37.92±140.42 و اوره بعد از دیالیز 16.75±52.32 میلی گرم در دسی لیتر بود. 70 درصد بیماران kt/v بین 0.9 تا 1.2 و 66 درصد urr بین 61 تا 70 درصد داشتند و کفایت دیالیز در حد نسبتا مطلوب گزارش گردید. میانگین کلی kt/v بیماران 62.8 urr, 1.17 درصد بود. بین bmi، متوسط دور پمپ خون، جنسیت بیماران و تعداد جلسات دیالیز  در هفته با کفایت دیالیز ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: پیش گیری از end stage renal disease در سطح جامعه و توجه به جزئیات استراتژی انتخاب شده از قبیل افزایش ساعات دیالیز، نوع صافی و تعداد جلسات دیالیز در هفته در بخش های دیالیز در هفته در بخش های دیالیز اهمیت دارد.