تأثیر مدل کسب شایستگی مدیریتی مبتنی بر انتظارات در پرستاری، بر توانمندی کارکنان پرستاری و اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری

زمینه و هدف: ایجاد محیط بالینی مطلوب برای استفاده از توانمندی های پرستاران و بالفعل کردن استعدادهای بالقوه آنها نیازمند ایفای مهارت های مدیریتی و اثربخشی رهبری مدیران پرستاری است؛ هر چند بکارگیری این مهارت ها کمتر مشاهده می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مدل کسب شایستگی مبتنی بر انتظارات در پرستاری بر اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری و توانمندی کارکنان پرستاری انجام شد.

روش تحقیق: این مطالعه نیمه تجربی با گروه های کنترل نامتعادل، بخشی از یک تحقیق تلفیقی می باشد. 43 پرستار و 13 مدیر پرستاری بیمارستان امام رضا (ع) (گروه شاهد) و 47 پرستار و 29 مدیر پرستاری بیمارستان ولی عصر (عج) شهر بیرجند (گروه مداخله) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های توانمندی اسپریتزر و سبک رهبری لیدز استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 16 و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، کروسکال والیس و کای دو در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 یافته ها: یافته ها حاکی از تفاوت معنی داری در میانگین نمرات توانمندی کارکنان پرستاری گروه مداخله بود (p<0.001) اما تفاوت معنی داری در سطح توانمندی این گروه مشاهده نشد (p=0.146)؛ همچنین تفاوت معنی داری در میانگین نمرات اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری گروه مداخله، بعد از مداخله مشاهده گردید (p=0.046).

نتیجه گیری: مدل کسب شایستگی مدیریتی مبتنی بر انتظارات در پرستاری توانسته است اثربخشی سبک رهبری و مهارت های مدیران پرستاری را به گونه ای ارتقا دهد که این تغییرات توسط کارکنان درک شده و بر توانمندی آنان اثر بگذارد.