بررسی اثر ضدعفونی کنندگی رقت 100: 2 از محلول هیپوکلریت سدیم 5% و استفاده از روکش یک بار مصرف برآلودگی تجهیزات و سطوح کار دندانپزشکی با ویروس هپاتیت b

روش بررسی: این تحقیق در دو مرحله انجام شد: در مرحله اول که از نوع مقطعی بود آلودگی به hbv در 17 قسمت از سطوح و وسایل بررسی شد. این 17 قسمت عبارت بودند از: تیوب های کامپوزیت، نمونه رنگ، بطری های سمان، شیر دستشویی مخصوص هپاتیت، دستگیره کشوی نگهداری مواد، کلید و پریزهای برق، گوشی تلفن، دستگیره درب ورودی، دستگیره درب اتاق پرسنل، دستگیره فور، دستگیره آمالگاماتور، محل قرارگیری کپسول در آمالگاماتور و جا صابونی، در مرحله دوم که از نوع مداخله ای بود، آلودگی به hbv در 10 ناحیه از یونیت ها، همچنین سه ناحیه از دو دستگاه light cure (نوک، دسته و کلید) قبل و بعد از ضدعفونی بررسی شد. نمونه برداری به وسیله سواب پنبه ای استریل و محلول ترانسپورت (bovine serum albumin in sodium chloride)bsas انجام شد. بررسی نمونه ها از نظر آلودگی به hbv در انستیتو پاستور ایران و به روش واکنش زنجیره پلمراز (pcr) صورت گرفت.

یافته ها: نتایج به دست آمده از  بخش اول مطالعه، نشان دهنده عدم آلودگی 17 قسمت نمونه برداری شده از سطوح و وسایل بود. در بخش دوم مطالعه از 96 جایگاه نمونه بردرای شده از قسمت های مختلف یونیت و دستگاه های light cure، قبل و بعد از ضدعفونی، تنها یک جایگاه قبل از ضدعفونی آلوده به hbv بود که آلودگی پس از ضدعفونی رفع گردید.

نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، ضدعفونی با رقت 100: 2 از محلول هیپوکلریت سدیم 5% و استفاده از روکش های یکبار مصرف در رفع آلودگی hbv موثر بوده است.