کاربرد شاخص های اقلیم گردشگری و طراحی اقلیم در ارزیابی پتانسیل اقلیمی سواحل شمالی ایران

بررسی اقلیم و گردشگری از مطالعات بنیادی در جهت توسعه صنعت گردشگری محسوب می شود. هدف از این تحقیق ارائه تصویر دقیقی از پتانسیل های آب و هوایی سواحل شمالی کشور در ارتباط با زیست اقلیم انسانی و تقویم زمانی مناسب گردشگری ساحلی می باشد. داده های اقلیمی مورد استفاده در این تحقیق از ایستگاه های ساحلی آستارا، انزلی، رامسر، نوشهر، بابلسر و امیرآباد (1390-1361) تهیه شده است. ابتدا ماه های مختلف سال بر اساس شاخص اقلیم گردشگری که نسل دوم شاخص های زیست اقلیمی است طبقه بندی شدند. آنگاه با استفاده از شاخص های دمافیزیولوژیک یا نسل سوم شاخص دمای معادل فیزیولوژیک و شاخص متوسط آرای پیش بینی شده، تقویم زمانی مناسب گردشگری با مقیاس روزانه به دست آمد. این نتایج می تواند زمان مناسب مسافرت را هم برای گردشگران ساحلی که با هدف تفریحات دریایی به سواحل شمالی کشور می آیند و هم آنهایی که گردشگری غیرساحلی را برگزیده اند تعیین نماید. به طور میانگین بین 43% از روزهای ساحل در سواحل جنوب غربی تا 48% از روزهای سال در سواحل جنوب شرقی دارای شرایط اقلیمی بسیار مناسبی برای گردشگری می باشند. در این تحقیق همچنین جهت طراحی اقلیمی اماکن اقامتی نظیر هتل ها با استفاده از شاخص ماهانی رهنمودهای معماری همساز با اقلیم سواحل ر راستای حفظ آسایش حرارتی گردشگران ارائه شده است.