راهکارهای توسعه اکوتوریسم (منطقه مورد مطالعه: شهرستاى نیشابور)

با گسترش مراکز شهری و رشد پدیده شهرنشینی، اشتیاق به سیاحت و سیر و سفر افزون شده است؛ بخش بسیار مهمی از فعالیت های گردشگری در دنیا مبتنی بر یک گرایش قوی و تمایل خاص به بهره مند شدن از طبیعت است که امروزه اکوتوریسم نام گرفته است. اکوتوریسم در سطح بین المللی به عنوان مفهومی مطرح است که ریشه در حفاظت از منابع طبیعی و آرمان های توسعه پایدار دارد. ایجاد اشتغال و توسعه محلی و منطقه ای از آثار مهمی است که توسعه اکوتوریسم به همراه آورده است. ویژگی های اقلیمی، جغرافیایی و توپوگرافی، شرایط کم نظیر اکولوژیکی، پوشش مرتعی، مناطق سر سبز، حیات وحش و شکارگاه های متعدد شهرستان نیشابور از جاذبه های قوی گردشگری منطقه محسوب می شود. در این تحقیق نواحی مستعد گردشگری طبیعی شهرستان نیشابور با استفاده از عملیات میدانی، مصاحبه و تکمیل پرسشنامه شناسایی شد و نقشه پراکندگی نواحی اکوتوریستی رسم گردید. روش کار به صورت مشاهدات عینی، کتابخانه ای و تکمیل پرسشنامه است و اهداف تحقیق شامل ارائه راهکارهایی در جهت توسعه اکوتوریسم و ارائه هر چه بهتر منابع طبیعی بکر به گردشگران، ارائه راهکارهایی برای افزایش درآمد و جذب سرمایه در راستای فعالیت های اکوتوریستی و در نهایت ایجاد تنوع در بازار گردشگری و جلوگیری از فصلی بودن این بازار است به طوری که بتواند تداوم و پویایی در تمام فصول و ماه های سال را حفظ نماید. پس از بررسی نتیجه حاصل شد که شهرستان نیشابور با برخورداری از دو دسته از جاذبه های گردشگری شامل جاذبه های طبیعی مانند آبشارها، مناطق ییلاقی، چشمه ها، مناطق حفاظت شده و جاذبه های تاریخی-فرهنگی مانند قلعه ها، روستاهای تاریخی، آتشکده ها، آرامگاه بزرگان و ... از مناطق مستعد در زمینه توریسم و اکوتوریسم می باشد ولی به دلیل عدم معرفی و شناسایی این مناطق به عنوان مانعی بر سر راه توسعه صنعت توریسم و اکوتوریسم شهرستان به حساب می آید. که لازم است با تدوین برنامه ریزی های صحیح در این زمینه در پی حل این مشکل برآمد. همچنین با بررسی تنگناها که توسط گردشگران بیان شده، با ارائه راه حل ها و پیشنهادات سعی شده تا شناخت و رویکردی منطقی در این زمینه به تصویر کشید.