تنوع سازهای موسیقی جاذبه ای در گردشگری

همان طور که بارها ذکر شده است در دوره پست مدرن هر چیزی می تواند به عنوان جاذبه ی گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. ساز در موسیقی وسیله ای برای بیان موسیقی و اجرای آن است. هر ملت و قومی با توجه به شرایط فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی خود دارای نوعی موسیقی و سازهای ویژه ای برای اجرای آن موسیقی هستند. ایران نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نیست بلکه تعدد و تنوع بسیار زیادی را در این سازها می توان مشاهده کرد. علاوه بر سازهایی که امروز با نام ملی می شناسیم و تقریبا در همه جای ایران مورد استفاده قرار می گیرند، مانند: تار، سنتور، سه تار، تنبک و غیره و اغلب در جهان نیز منحصر به فردند، در هر کدام از مناطق کشور نیز سازهای ویژه ای را مشاهده می کنیم که حتی برای بسیاری از گردشگران ایرانی نیز ناشناخته اند. که هر چه از هر سو به طرف مرزهای ایران نزدیک می شویم بکر بودن و تعدد این سازها را بیشتر احساس می کنیم. در این مقاله بر آن هستیم تا با بررسی اجمالی سازهای موسیقی ایرانی به روش توصیفی-تحلیلی مروری بر جاذبه های موجود در سازهای ایرانی به عنوان یک جاذبه گردشگری داشته باشیم.